دیمیتری دونسکی: تفاوت میان نسخه‌ها

| دوران = [[۱۳۵۹ (میلادی)|۱۳۵۹]]-[[۱۳۸۹ (میلادی)|۱۳۸۹]] {{سخ}} [[۱۳۶۳ (میلادی)|۱۳۶۳]]-[[۱۳۸۹ (میلادی)|۱۳۸۹]]

| لقب = شاهزاده بزرگ [[مسکو]] {{سخ}} دوک بزرگ [[ولادمیر]]

| تاریخ درگذشت = [[۹ مه]] [[۱۳۸۹ (میلادی)|۱۳۸۹‌۱۳۸۹]]

سنت '''دیمیتری ایوانویچ دنسکُی'''([[روسی]]: Дмитрий Донской)(دوازدهم اکتبر ۱۳۵۰ مسکو - ۹ می‌۱۳۸۹می۱۳۸۹ مسکو) به عنوان شاهزاده بزرگ [[مسکو]] از ۱۳۵۹ و دوک بزرگ [[ولادمیر]] از ۱۳۶۳ تا پایان زندگی اش حکمرانی می‌کرد. او اولین شاهزاده مسکو بود که آشکارا رؤسای [[تاتار]] در روسیه را به مبارزه طلبید. نام دنسکی او(به معنای «از [[دُن]]») به پیروزی بزرگ او بر تاتارها در [[جنگ کولیکو]](۱۳۸۰) اشاره می‌کند.

دیمیتری در سن ۹ سالگی بر [[تخت دوک نشین مسکو]] نشست. در هنگام طفولیتش حکومت حقیقتاٌحقیقتاًٌ توسط [[السکیس مطروپی]] روس اداره می‌شد. در ۱۳۶۰ بالاترین رتبه در میان شاهزادهای روسی که دوک بزرگ ولادمیر بود به وسیله یک [[خان]] [[مغول]] به [[دیمیتری کنستانتیویچ]] از «نیژنی نُوگُرُد» واگذار شده بود. در سال ۱۳۶۳ هنگامی که آن شاهزاده عزل شد، سرانجام ایوانویچ در ولادمیر تاج گذاری کرد. او سه سال بعد با دیمیتری کنستانتیویچ صلح کرد و با دخترش إودُخیا ازدواج کرد. در ۱۳۷۶ ارتش متحد آنان [[ولگا|ولگای]] [[بلغارستان]] را ویران کرد. مهم‌ترین اتفاق در دوران آغازین پادشاهی او ساختن اولین سنگ بنای [[کرملین]] بود که در سال ۱۳۶۷ کامل شد. دژ نو این امکان را به شهر داد تا در دو محاصره [[الگیرداس|الگیرداس‌های]] [[لتونی]] در سالهای ۱۳۶۸ و ۱۳۷۰ ایستادگی کند.