سامانه تلفن همراه پیشرفته: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Wiki1391 (بحث | مشارکت‌ها)
Wiki1391 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
{{ویکی‌سازی}}
'''سیستمسامانه تلفن موبایل پیشرفته''' (Advanced Mobile Phone System-AMPS) سیستمی آنالوگ است و توسط شرکت بل طراحی شد و در سال ۱۹۸۳ وارد آمریکا شد. این یک سیستم آنالوگ اولیه‌است که در سال‌های دهه ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۰ در آمریکای شمالی کاربرد داشته‌است. استفاده از این سیستم با توجه به رواج استاندارد دیجیتال کاهش یافته‌است.
== تکنولوژی ==
سیستمسامانه ارتباطی دسترسی کلی (TACS) و FTACS نسخه‌های متروک AMPS هستند که در اروپا استفاده شده‌است. TACS در ژاپن تحت نام JTAC استفاده می‌شود. بنابراین پهنای باند برای چند کاربر افزایش یافته‌است. AMPS مانند IMTS قدیمی است. البته در این جا توان محاسبه بیشتر است و مکالمات خطی POT بیشتر عملی هستند. آنچه که AMPS را از این سیستم جدا می‌کند. با پایانه رو به عقب نصب خواهد شد. در AMPSمراکز سلولی دارای کانال‌های سیگنالی هستند. این فرکانس در چند محل بدون تداخل استفاده شده‌است. به این طریق از آنها در مناطق مجاور نیز استفاده می‌شود. ضعف این سیستم در مقابل سیستم دیجیتالی فراوان است. این سیستم ایستا بوده و اغتشاش دارد و نمی‌تواند از اسکنر محافظت شود. در سال ۱۹۹۰ میلیون‌ها دلار به این صنعت اختصاص یافت. کم کم از نوع تلفن دستی استفاده شد. ESN یک بسته کامپیوتری است که برای این هدف استفاده شده‌است. این سیستم براساس فایل مشتری عمل خواهد کرد. اگر ESN رمزبرداری شود می‌توان از آن برای چند محل متفاوت استفاده کرد. این فرآیند در مورد تکنولوژی دیجیتالی نیز عملی است. این مسئله کم کم ناپدید شد. AMPS جای خود را به استاندارد جدید مانند AMPS، GSM و CDMA داده AMPS توسط ANSI به صورت EIA- TIA- IS۳ معرفی شد. بعد از آن EIA/TIA ۵۵۳ معرفی شد و استاندارد TIA به صورت ۹۱ – IS گسترش پیدا کرد.
== باندهای فرکانس: ==
سرویس سلولی AMPS در ۸۰۰ MHZ باند FM راه اندازی شد در هر بازار، کمیسیون FCC دو جواز B,A را بدست آورد. هر حامل از یک بلوک خاص فرکانسی استفاده کرد که دارای ۲۱ کانال کنترلو ۳۹۵ کانال صوتی بود. B در حالت زنگ زدن تابع شرکت تلفن داخلی عمل می‌کند. این جواز در ۳۳۳ کانال مورد استفاده قرار گرفت. در شروع پیدایش فرآیند سلولی در ۱۹۸۳، باند FCC دارای حامل در چندین کانال بوده‌است. در اواخر ۱۹۸۰ مشترک صنعتی سلولی به چند میلیون رسید. به این طریق باید ظرفیت اضافی در نظر گرفته شود. در سال ۱۹۸۹ نیز حامل از ۶۶ کانال به ۸۳۲ رسید. فرکانس اضافی در ۸۰۰ MHZ دیده شد. کانال UHF نیز بین ۸۳-۷۰ بوده‌است و می‌تواند برای انتقال UHF TV استفاده شود. آناتومی هر کانال از ۲ فرکانس تشکیل شده‌است. ۴۱۶ تا از آنها در دامنه ۸۴۹-۸۲۴ قرار دارند. کم کم از ۴۱۶ فرکانس در ۸۹۴-۸۶۹ استفاده گردید. هر نوع محل سلولی از زیر مجموعه این کانال‌ها استفاده می‌کند. کم کم تعداد کانال‌ها در هر محل در دنیای واقعی افزایش یافت. هر کانال AMPS پهنای ۳۰KHZ دارد.