اتیوپیا: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰:
منسوبان متوفی،آن ستون بلوری را یک سال تمام از تاریخ مرگ در خانه نگه می دارند و میوه های نوبر را مرتباً برای آن می برند و باتقدیم قربانی ها،مرده را تعزیز و تکریم می کنند و همین که یک سال گذشت،آن ستون را حمل کرده در حومه ی شهر می گذارند.
بعد هرودوت می گوید:"جاسوس ها پس از آن که همه چیز را تماشا کردند،برگشته نتیجه را به کبوجیه گفتند و او در خشم شده فوراًتهیه ی حرکت دید،ولی دستور کافی برای آذوقه نداد هیچ فکر نکرد که به قصد مملکتی می رود که در آخر دنیا واقع است.خلاصه آن که به مجرد دانستن نتیجه ی مأموریت ماهی خواران،حرکت کرد...خود با پیاده نظام عازم شد...قشون او هنوز پنج یک راه را نپیموده بود که آذوقه تمام شد.پس از آن سپاهیان گوشت چهارپایان بنه را خوردند تا این که آن هم تمام شد...کبوجیه اعتنایی به کمبود آذوقه نکرد و پیش رفت.مادامی که سپاهیان می توانستند از مزارع و بیابان ها چیزی به دست آرند،با علف و سبزی زندگی می کردند،ولی وقتی که داخل کویر شدند،[این عبارت هرودوت که می گوید "داخل کویر شدند"این تخمین را که منظور وی از اتیوپیا،سرزمین های واقع شده در منتهی اله قلمرو پادشاهی مصر باستان می باشد،به طرز فزاینده ای تقویت می کند.]بعضی از آن ها مرتکب عمل وحشت آوری گشتند،توضیح آن که...
خلاصه این که هرودوت می گوید که کبوجیه مؤفق به ادامه ی پیمودن راه نشد و ناچار بازگشت؛آن هم در حالی که تعداد بسیاری از سپاهیانش تلف شده بودند.
در کل باید توجه داشت که نویسندگان دوره های باستان و مردمان عهود قدیم،تصورات مغشوش و مبهمی از عالم داشتند،حکایات پیچیده و مضحک اساطیر و افسانه های آن مردم هم به روشنی نشان دهنده ی این مطلب است.در زمان هرودوت،یعنی حدود قرن پنجم قبل از میلاد،تصور عمومی این گونه بوده که اقیانوسی همه ی خشکی های عالم را احاطه کرده است؛البته مسلم است که انسان های آن دوران ها از چگونگی و کیفیت ستاره ها و منظومه های خورشیدی و کهکشان ها و در کل اجرام سماوی بی اطلاع یا حداقل کم اطلاع بوده اند.
==منابع==
| |||