|
|
|
در [[دین زرتشتی]] '''اَشَه''' (در صورت باستانییا '''اَرتَه''') مفهوم گسترده‌ای دارد که گویی چکیدهٔ کل دین زرتشتی است. اشه به معنی حقیقت و درستی است؛ اما معنی ژرفتر آن قانون معنوی/الهی اخلاقی (Moral Law) است ازلی و ابدی که [[اهورامزدا]] وضع کرده که براساس آن هر کنشی، واکنشی در بر دارد و هر کار نیک یا بدی پاداش یا پادافره خود را در پی دارد. به گونه ای تبلور نظم موجود در طبیعت در قانونی اخلاقی/ مینویی که بر پایه حق و درستکاری بنا شده را ''اشه'' می‌گویند.<ref>Dhalla, Maneckji Nusservanji (1938), History of Zoroastrianism, New York: OUP</ref>
== واژه‌شناسی ==
. این واژه مفهوم پیچیده‌ای دارد و بیشتر معنای واژه‌ای آن را "راستی" یا فرمان به کار نیک" دانسته‌اند. این واژه "اشه" در [[پارسی باستان]] ''''اَردَ (arda)'' تلفظ می‌شده‌است و تلفظ [[ریگ ودا|ودایی]] آن '''رتهرْتَه''' بود که معنای نظم طبیعی جهان را با خود داشت. در زبان [[هندوایرانی]] آنرا معادل [[ارته]] (artá) حدس زده‌اند. برخی نیز مانند [[گری]] اعتقاد دارند که تفاوت ارته و اشه از یک اختلاف املایی سرچشمه می‌گیرد و احتمالا بدلیل قرائت بد و تلفظ بد یک حرف باستانی است.<ref>Gershevitch, Ilya (1955), "Word and Spirit in Ossetic", Bulletin of the School of Oriental and African Studies 17 (3): 478–489, doi:10.1017/S0041977X0011239X</ref> این واژه و به معنای راستی و درستی، تقدس، قانون و آیین ایزدی٬ پاکی به کار می‌رود اما بطور کلی حقیقت و درستی نزدیک‌ترین و احتمالا صحیح‌ترین برداشت از واژه ''اشه'' دانسته شده‌است.
== در اوستا ==
|
