پروتکل انتقال ابرمتن: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
افزودن بخش مثال |
افزودن بخش کدهای وضعیت |
||
خط ۵۰:
* استفاده از متغیر های پنهان در فرمهای وب
* استفاده از متغیر های موجود در رشتهٔ درخواست. مانند: index.php?session_id=some_unique_id
== کدهای وضعیت ==
از نسخهٔ ۱٫۰ پروتکل انتقال ابرمتن به بعد، خطِ اولِ پاسخِ سرور تحت عنوان ''خط وضعیت'' شناخته شده است. این خط حاوی یک کد عددی (مانند ۴۰۴) که به عنوان ''کد وضعیت'' شناخته میشود و یک پیام متنی (مانند "یافت نشد" یا "Not Found") که با عنوان ''علت وضعیت'' شناخته میشود، میباشد. نحوهٔ برخورد [[عامل کاربر]] با پاسخ، بستگی کامل به کد وضعیت و فیلدهای سرآیند بستهٔ پاسخ دارد. با این حال استفاده از کدهای سفارشی (که در پروتکل اصلی موجود نیستند) نیز بلامانع میباشد. زیرا عوامل کاربر در برخورد با کدهای تعریف نشده، از رقم اول عدد آنها برای شناسایی نوع کلی کد استفاده میکنند. <ref name="rfc_2616" /><sup>[بخش ۶٫۱]</sup>
کدهای وضعیت پروتکل انتقال ابرمتن به ۵ دستهٔ کلی تقسیم میشوند:
* کدهای 1xx یا اطلاعاتی: این کدها با عدد ۱ آغاز میشوند. این گروه، این پیام کلی را مشخص میکنند: «''درخواست شما دریافت شد، ادامه دهید''».
* کدهای 2xx یا موفقیت: این کدها با عدد ۲ آغاز میشوند. یعنی «''درخواستِ ارسالی دریافت شده، درک شده، پذیرفته شده و با موفقیت انجام شده است''».
* کدهای 3xx یا تغییر مسیر: این کدها با عدد ۳ آغاز میشوند. یعنی «''کلاینت برای کامل شدن درخواست نیازمند انجام عملیات اضافی است''».
* کدهای 4xx یا خطای کلاینت: این کدها با عدد ۴ آغاز میشوند. این گروه از کدها مشخص میکنند که «''کلاینت در درخواست خود اشتباه کرده و یا باعث بروز خطا شده است''».
* کدهای 5xx یا خطای سرور: این کدها با عدد ۵ آغاز میشوند. با این مفهوم که «''سرور در انجام عملیات مربوط به یک بستهٔ درخواستِ ظاهراً صحیح، ناموفق بوده و با خطا مواجه شده است''».
''علت وضعیت'' هایی که در متن تعریف پروتکل آمدهاند پیشنهادی بوده و میتوانند با متون دیگر، به صلاحِ دید [[توسعه دهنده]]، تغییر پیدا کنند. این عبارت میتواند توسط [[عامل کابر]] به عنوان توضیحات اضافی به کاربر نمایش داده شود.
== مثال ==
| |||