۲۰٬۷۳۷
ویرایش
جز (ویرایش به وسیلهٔ ابزار خودکار ابرابزار) |
|||
|official_languages = [[هلندی]], [[انگلیسی]]
|capital =[[فیلیپسبورگ]]
|latNS=N |latd=
|largest_city = [[Lower Prince's Quarter]]
|government_type = [[پادشاهی مشروطه]]
|area_rank =_
|area_magnitude =1 E7
|area_km2=
|area_sq_mi=
|percent_water = ناچیز
|population_estimate =۳۷٬۴۲۹
|drives_on = راست
|cctld =
|calling_code = ۷۲۱<ref>Sint Maarten joined the [[North American Numbering Plan]] on 30 September 2011; it previously shared the country code [[Telephone numbers in Curaçao and the Caribbean Netherlands|+599]] with Curaçao and the Caribbean Netherlands.{{cite web|url=http://www.nanpa.com/pdf/PL_423.pdf |title=PL-423: Updated Information - Introduction of NPA 721 (Sint Maarten) |publisher=North American Numbering Plan Administration |date=
|footnotes =}}
'''سنت مارتن''' (به [[هلندی]]: Sint Maarten با تلفظ [sɪnt ˈmaːrtə(n)]) به پایتختی [[فیلیپسبورگ]] یکی از کشورهای جزء [[پادشاهی هلند]] است. این کشور نیمهٔ جنوبی جزیرهٔ [[سن مارتن]] را تشکیل میدهد و نیمهٔ شمالی آن دراختیار [[فرانسه]] است.
== تاریخچه ==
[[کریستف کلمب]] در طی دومین دور از سفرهایش به جزایر [[هند غربی]] در ۱۴۹۳، با دیدن جزیرهٔ سن مارتن آن را ''ایسلا ده سن مارتن'' نامید. علت این نامگذاری مصادفشدن آن روز با ۱۱ نوامبر، روز گرامیداشت مارتین قدیس بود. با این حال علیرغم آنکه او این جزیره را جزو قلمرو اسپانیا بهحساب آورد هرگز بر خاک آن پانگذاشت و دولت اسپانیا نیز این جزیره را آنقدر حائز اهمیت ندانست که برای مسکونیساختنش اقدام کند.
در مقابل اما، دولتهای فرانسه و هلند هر دو مایل به تصاحب این جزیره بودند. از یک سو فرانسویان میخواستند تا جزیرههای واقع در بین [[ترینیداد]] و [[برمودا]] را تحت استعمار خود درآورند و هلندیان نیز از سوی دیگر، جزیرهٔ سنت مارتن را مکانی مناسب در نیمهراه مستعمراتشان در [[نیو آمستردام]] ([[نیویورک]] امروزی) و [[برزیل]] میدیدند. مردم کمی در این جزیره زندگی میکردند و درنتیجه هلندیان در ۱۶۳۱ بهراحتی آنجا را دراختیار خود گرفته و دژ آمستردام را بهمنظور مقابله با مهاجمان در جزیره برپاساختند. یان کلزن فان کمپن نخستین فرماندار جزیره شد و دیری نپایید که کمپانی هند شرقی هلند کار استخراج نمک درآنجا را آغاز نمود. دولتهای فرانسه و [[بریتانیا]] نیز بخشهای دیگری از جزیره را دراختیار خود گرفتند.
اسپانیا که اینک متوجهٔ اهمیت این مستعمره شدهبود تمایل داشت تا تجارت نمک را در کنترل خود بگیرد. از سوی دیگر آنها که درگیر [[جنگ هشتادساله]] با هلند بودند انگیزهٔ بیشتری برای حمله به هلندیان یافتند. نیروهای اسپانیایی در ۱۶۳۳ سنت مارتن را از دست هلندیان بهدرآورده و دیگر مهاجران را نیز از آنجا بیرون کردند. آنها در پون بلانش دژی ساختند که امروزه به نام دژ قدیمی اسپانیاییها معروف است تا امنیت قلمرو خود را حفظ کنند. در این میان هلندیان چندین بار سعی در بازپسگیری جزیره از اسپانیاییها کردند اما شکست خوردند.
با پایانیافتن جنگهای ۸۰ ساله در ۱۵ سال پس از تصرف سنت مارتن توسط اسپانیاییها، آنها دیگر نیازی به داشتن پایگاه در [[دریای کارائیب]] احساس نکردند و عدم تمایلشان به دفاع از آن سببشد تا اسپانیاییها در سال ۱۶۴۸ این جزیره را ترکنمایند.
هلندیان و فرانسویان که اینک جزیره را آزاد میدیدند بار دیگر برای تصاحب آن وارد عمل شدند. مهاجران هلندی از [[سنت استاتیوس]] و مهاجران فرانسوی از [[سن کیتس]] به جزیره آمدند. نخست درگیریهایی بین دو طرف بهوجودآمد و ازآنجا که هیچکدام حاضر به تسلیم نبودند، بهمنظور پیشگیری از وقوع یک جنگ تمامعیار، دو طرف فرانسوی و هلندی در ۱۶۴۸ [[عهدنامه کنکوردیا]] را امضا و جزیره را در دو بخش بین خود تقسیم کردند. با اینحال در زمانی که مذاکرات صلح در جریان بود، فرانسویان با آوردن ناوگان دریایی خود به نزدیکی ساحل و در سایهٔ تهدید آن، توانستند زمینهای بیشتری را دراختیار خود بگیرند. حتی پس از امضای این عهدنامه نیز دو طرف همواره در صلح بهسر نمیبردند و وقوع درگیریهایی در فاصلهٔ سالهای ۱۶۴۸ تا ۱۸۱۶ بین طرفین فرانسوی و هلندی سبب شد تا مرز بین آنها، ۱۶ بار دستخوش تغییر شود. درنهایت فرانسویان ۵۴ کیلومتر مربع و هلندیان ۴۱ کیلومتر مربع از خاکهای جزیره را بهخود اختصاص دادند.
=== سده بیستم ===
با فروپاشی بردهداری، کشت و زرع نیز رو به کاهش گذاشت و اقتصاد جزیره دچار مشکل شد. اما با اعلام بخشودگی گمرکی در بندر سنت مارتن در ۱۹۳۹ این اقتصاد بار دیگر رو به شکوفایی گذارد. نیمهٔ هلندی جزیره در دههٔ ۱۹۵۰ بر صنعت توریسم متمرکز شد و نیمهٔ فرانسوی نیز همین مدل را دو دههٔ بعد دنبال کرد. با توجه به فرانسوی-هلندی بودن جزیره، گردشگران بیشتری نیز در مقایسه با جزیرههای اطراف به سنت مارتن میآیند و [[فرودگاه بینالمللی پرنسس جولیانا]]، یکی از پررفتوآمدترین فرودگاهها در شرق کارائیب بهشمار میرود.
در این مدت جمعیت جزیره نیز بهطور چشمگیری رو بهفزونی گذاشت و از ۵۰۰۰ نفر به ۸۰۰۰۰ نفر در اواسط دههٔ ۱۹۹۰ افزایش یافت. همچنین مهاجرتها از نقاط مختلفی همچون [[آنتیل کوچک]]، [[کوراچائو]]، [[هائیتی]]، [[جمهوری دومینیکن]]، [[ایالات متحده]]، [[اروپا]] و [[آسیا]] به سنت مارتن سبب شد تا جمعیت بومی جزیره در اقلیت قرار گیرد.
[[پرونده:Airport SXM.jpg|انگشتی|
سنت مارتن در ۱۹۸۳ به یک قلمرو جزیرهای در آنتیل هلند تبدیلشد. این جزیره تا پیش از این تاریخ همراه با [[سابا]] و سنت استاتیوس بخشی از [[جزایر ویندوارد]] را تشکیل میداد. قلمرو جزیرهای بودن، خودمختاری قابل ملاحظهای را در اختیار جزیره میگذاشت و این جزیره توسط یک شورای جزیره، یک شورای اجرایی و یک مدیر که از سوی پادشاه هلند تعیین میشد اداره میگردید.
== جغرافیا ==
[[پرونده:Philipsburg 001.jpg|انگشتی|
'''نواحی مسکونی'''
|