ضایعات هستهای: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات: حذف میانویکی موجود در ویکیداده: ۴۰ میانویکی |
|||
خط ۴۹:
در [[اروپا]] بیشتر زبالههای هستهای را در نیروگاهها نگهداری میکنند. [[انگلستان]] و [[فرانسه]] نیز با ایجاد مراکز بازفرآوری مواد هستهای، به دنبال استفاده مجدد از مواد هستهای هستند.
در کشورهایی که دارای نیروگاه هستهای هستند زبالههای تششعزا کمتر از ۱٪ از کل زبالههای سمی تولیدی را تشکیل میدهند. همچنین بسیاری از زبالههای سمی با گذشت زمان خاصیت خود را از دست نمیدهند و به هیچ وجه تجزیه پذیر نیستند. به طور کلی مواد تولیدی در اثر سوختن سوختهای فسیلی میتوانند از زبالههای تولید شده در یک نیروگاه هستهای خطرناکتر باشند. برای مثال یک نیروگاه زغال سنگی میتواند آثار عمیقی برروی طبیعت بگذارد و حجم زیادی از مواد سمی و پرتوزا را تولید
زبالههای تولید شده بر اثر [[همجوشی هستهای]] با انبار شدن پس از صد سال دوباره قابل استفاده هستند، در مقابل زبالههای تولیدی از [[شکافت هستهای]] تا ۱۰۰۰۰ سال میتوانند آثار رادیواکتیوی داشته باشند.
== منابع ==
|