مقداد بن اسود: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳:
در یکی از جنگ‌های دوران جاهلیت پای مردی از قبیله کنده را مجروح ساخت و به مکه گریخت و الاسود بن عبد یغوث الزُهری وی را به پسرخواندگی پذیرفت و وی ''حلیف'' (هم‌پیمان) قبیلهٔ [[بنو زهره]] شد. او ازجمله هفت نفر نخستی است که با میل خود اسلام آورد. وی به همراه دیگر مسلمانان به [[هجرت به حبشه|به حبشه هجرت کرد]]. در همهٔ [[غزوه‌های محمد]] شرکت داشت و گاه از تیراندازن بود. در [[غزوهٔ بدر]] از معدود سواره‌ها، در [[غزوه احد|احد]] به همراه [[حمزه بن عبدالمطلب]] از فرماندهان و در [[غزوه غابه]] فرمانده سوارکاران بود. پس از مرگ وی را به [[مدینه]] بردند.<ref>{{پک|Juynboll|1993|ف={{smallupper|AL-|MIḲDĀD| B. |ʿAMR}}|زبان=en}}</ref>
با مرگ محمّد، مقداد پسر اسود، به پیروی از [[علی بن ابی طالب]] از بیعت با [[ابوبکر]] سرباز زد امّا پس از بیعت کردن علی با ابوبکر، او نیز بیعت نمود. او در نزد [[شیعیان]] و [[اهل سنت]] از احترام برخوردار است. مقداد، در میان اهل سنت با لقب «حارس رسول الله» به معنی نگهبان فرستاده خدا، مشهور است.مقداد
مقداد از مردم حضرموت بود. [[محمد|محمد پیامبر اسلام]] دختر عموی خود (ضباعه) دختر زبیر بن عبدالمطلب را به ازدواج او درآورد. مقداد پسری داشت به نام معبد که در جنگ جمل در سپاه عایشه بود و کشته شد.
| |||