آمادا (قبیله): تفاوت میان نسخه‌ها

'''آمادای''' (Ámadāi) نام نخستن قبیلهٔ ایرانی بود که پس از هزیمت [[ماننا]]<ref>نخستیناز دولت‌دولت‌های ایرانیمقدم جبال [[زاگروس]]</ref> در برابر [[آشوریان]] برای کسب آزادی خویش پایداری نمود. لازم بذکر است که در سرزمین ماننا و ماد قبایل زیادی سُکنا گزیده بودند و تنها شهرت قبیلهٔ ماد و ماننا در این بود که ایشان در مقابل دشمن متجاوز پایداری نموده عَلَم استقلال برافراشتند در نتیجه از دید سلاطین [[آشور]] قبایل ماننا و مادای بمنزلهٔ دو کشور مستقل، برسمیت شناخته شدند. آمادی زادگاه [[دیاکو]] مؤسس سلسلهٔ پادشاهی بزرگ [[ماد]] است.<ref>یا همان [[دیوک]] منقول در آثار [[هرودوت]] است</ref> مؤسس سلسلهٔ پادشاهی بزرگ [[ماد]] است.

* حاکم: [[مامی تیار شاشو]]

* مقر: دژ آمادیمادی (مادایآمادای)

===ماد در قرن هشتم پ. م.===

===قیام مادی‌ها===

[[پرونده:نقشه ماد و ماننا.jpg|بندانگشتی|260px|چپ|نقشه [[ماد]] و [[ماننا]] قرن‌های ۹ تا ۷ پ. م.]]

کلمهٔ ماد، بزبان آشوری مادای، آمادای، ماتای<ref>madài, ámadái, matâi</ref> و بزبان عیلامی‌نو ماتاپه<ref>mata - pe</ref> و بزبان یونانی قدیم مدی<ref>mèdoi یا mâdoi</ref> یکی از نام‌های قومی و جغرافیایی است که ریشهٔ واضح از زبان‌های ایرانی برای آن نمی‌توان یافت<ref>بزبان پارسی ماد، بزبان پارتی مات، بزبان ارمنی قدیم مار-ک</ref>. مع‌هذا در میان مردم آن سرزمین که در قرن نهم پ. م. بزبان ایرانی سخن می‌گفتند متداول بود و این خود از شکل دیگر کلمه یعنی '''آمادای''' که در ردیف '''مادای''' در منابع آشوری محفوظ مانده و مشهود است. در این صورت واژه سازی با پیشوند « آ » و بدون آن ویژهٔ زبان‌های ایرانی است و در مورد اسامی قبایل نیز به نظر رسیده است<ref>اغلب مورخان مفهوم راهزن را برای واژهٔ ماد قائلند و دلیل‌شان مترداف بودن مادا با مارتای [[اوستا]] که بمعنی قاتل و راهزن است عنوان می‌کنند. ولی هیچ دلیلی ندارد مادا را با مارتا مشابه قلمداد نماییم</ref>