زبان آلبانیایی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۱:
== یادگیری زبان آلبانی برای فارسی زبان ها ==
یادگیری زبان آلبانی برای فارسی زبان ها دشوار است. این هم به جهت دشواری های تلفظی و گرامری و هم به جهت نبود منابع آموزشی است. با این وجود کتاب « آلبانیایی همراه » تنها کتاب آموزش زبان آلبانی در ایران است. مؤلف در این کتاب کوشیده است تا به روشی ساده مخاطب را با ابعاد زبان آلبانیایی آشنا سازد. از این نویسنده در گذشته نیز شاهد آثاری در حوزه بالکان نظیر «سرنوشت کوزوو»<ref>hamshahrionline.ir/news-146938.aspx</ref> بوده ایم.<ref>http://political.ir/post-1080.aspx</ref>
در مقدمه کتاب آمده است: زبان آلبانیایی (به گویش آلبانیایی "جوها شچیپِ") زبانی از خانواده زبان‌های هند و اروپایی است که خاستگاه آن آلبانی و کوزوو است ولی در دیگر نقاط جهان نیز بدان سخن‌گفته می‌شود. در حال حاضر بیش از ده میلیون نفر در جهان به این زبان تکلم می‌کنند و اگرچه مرکز تجمع ایشان شبه جزیره بالکان است ولي آلبانی زبان ها در کشورهای آمریکا، استرالیا، ایتالیا، سویس، آلمان و سایر کشورهایی اروپایی نیز حضوری قابل توجه دارند و از اقلیت های قابل ملاحظه در این کشورها محسوب می شوند. این زبان به دو لهجه و گویش اصلی "گِگ" و "توسک" تقسیم می‌شود و هم اکنون گویش رسمی آلبانیایی گویش "توسک" و زبان نوشتاری آن لاتین است.<ref>http://www.shomanews.com/News/?Id=9016</ref>
| |||