'''مجدالدین ابوالفتح احمد بن محمد غزالی''' (۴۵۲ - ۵۰۵ ه.ق)، برادر کوچکتر [[ابو حامد محمد غزالی]] بود. کنیه وی ابوالفتوح، والقابش مجدالدین، زین الدین و حجةالاسلام بود. تاریخ و محل تولد او در منابع ذکر نشده، اما چون زندگی و تحصیلات این دو برادر به هم نزدیک بوده، براساس تاریخ و محل تولد محمد، احتمالا احمد نیز در طابران طوس و دو سه سالی پس از برادرش محمد، در۴۵۲ یا ۴۵۳ به دنیا آمده است.
'''مجدالدین ابوالفتح احمد بن محمد غزالی'''وی یکی از فقهای بزرگ سدهٔ پنجم هجری در مذهب [[شافعی]] بود و زاده [[توس]] بود. او هم چنین از بزرگترین [[عارفان]] و [[صوفیان]] عصر خود بود و اثر بزرگ وی [[سوانح العشاق]] نیز در همین باب تالیف شده است که بزرگانی چون [[عراقی]] و [[عبدالرحمان جامی]] را تحت تاثیر قرار داده است. ویاحمد، برادرمانند کوچکتربرادرش، [[امامتحصیلات محمدمقدماتی غزالی]]خود بودرا در فقه به پایان رساند و هنوز جوان بود که به تصوف گرایید. احمد ابتدا مرید ابوبکر نساج طوسی شد که با چهار واسطه شاگرد جنید است. احتمالاً احمد تا ۴۸۷ که ابوبکر نساج درگذشت، نزد وی بود از سال ۴۸۸ تا ۴۹۸ هجری قمری در [[نظامیه بغداد]] به نیابت از برادرش که به سفری درازمدت رفته بود تدریس میکرد. علاوه بر این [[درویش های]] سلسله [[نعمت اللهی]] گنابادی نیز وی را از جمله [[اقطاب]] سلسه خود به شمار می آورند. شیخ احمد غزالی در سنهٔ ۵۲۰ در [[قزوین]] وفات یافت و دراین شهر(مسجد "احمدیه" کنونی) مدفون شد. <ref>''جستجو در تصوف ایران''، عبدالحسین زرینکوب، نشر امیرکبیر، ۱۳۸۵، صفحهٔ ۱۱۰</ref>
<ref>''جستجو در تصوف ایران''، عبدالحسین زرینکوب، نشر امیرکبیر، ۱۳۸۵، صفحهٔ ۱۱۰</ref>