پاراپلژی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵:
پاراپلژی اشاره به آسیب نخاعی زیر سطح مهره اول پشتی (T1) دارد. معمولاً این نوع از آسیب منجر به ضعف عضلانی و تغییرات حسی در تنه ، پاها می شود. افراد گرفتار پاراپلژی دچار آسیب به طناب نخاعی عصب توراسیک T2 تا پایین عصب خاجی S5 می باشند. این افراد کنترل ارادی ادرار خود را از دست مدهند و معمولاً از سوند ادراری استفاده میکنند. همچنین برای دفع مدفوع آموزش میبینند تا این کار را بصورت نیمه ارادی و تحت کنترل در آورند.
در ابتدا اندام های درگیر خصوصاً [[پا]]ها به حالت شل و قابل انعطاف است امّا در صورت عدم انجام ورزش های مخصوص به حالت [[فلج اسپاستیک]] یا [[انقباضی]] در می آید.
== سطوح ==
#* اگر ضایعه در سطح مهره‌های T۲-T۵ باشد، آن را پاراپلژی در سطح بالا گویند.
| |||