تخته قاپو: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تخته قاپو''' اصطلاحی که در [[زبان آذری]] به مفهوم « دروازهٔ » چوبی است، اما در دوران [[پهلوی اول]] به اسکان عشایر کوچرو که مایل به یکجامشینی می‌شدند، اطلاق می‌شد.

==اسکان==

اسکان در واقع آخرین مرحله از سیاست‌های عشایری [[رضا شاه]] بشمار می‌رفت تا [[عشایر]] را برای همیشه سرجایش بنشاند. رضاشاه بر این اعتقاد بود که {{نقل قول بزرگ}} قبایل چادرنشین، وحشیانی ناهنجار، غیرمولد و بی‌سواد هستند که در وضع طبیعی بَدوی باقی مانده‌اند.<ref>[[یراوند آبراهامیان]]، ایران بین دو انقلاب، ترجمهٔ گل‌محمد و محمد ابراهیم فتاحی. تهران نشر نی. ۱۳۷۷ ص ۱۷۶</ref>{{پایان نقل قول بزرگ}}

 

منظور از «تخته قاپو» کردن عشایر این بود که [[چادرنشینان]] و [[صحرانوردان]] را از فراز کوه‌ها و درّه‌ها به شهرها بیاورند و به اصطلاح [[فرهنگ شهری]] را به آنها بیاموزند. تغییر زندگی عشایری از کوچ‌نشینی به یکجانشینی، بخشی از دغدغه‌های فکری روشنفکران ملی را نیز تشکیل می‌داد. شاید هیچیک از برنامه‌های رضاشاه به اندازهٔ سیاست او در '''تخته قاپو''' کردن [[ایلات ایران]] برای ملیّون پر جاذبه نبود.

==پانویس==

{{پانویس}}