لیستریا: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
ليستريا مونوسيتوژنز باكتري غير اسپورزا، غير شاخه دار، منظم، كوتاه، گرم مثبت و بي هوازي اختياري است كه آن را از خاك، غذاي حيوانات، آب، مدفوع، گوشت و فرآورده های آن، شیر و لبنیات و سبزیجات جدا نموده اند [16، 2].
== بیماریزایی ==
ليستريا منوسيتوژنز عامل بیماری ليستريوز است که از بيماري های مشترك وحيوان می باشد. در بزرگسالان غير باردار، مننژيت اوليه، انسفاليت ، يا سپتی سمی ايجاد مي كند . بيماران مسن تر يا افرادي كه مستعد هستند و ايمني سلولي آن ها پايين است، مانند گيرندگان پيوند اعضاء، مبتلايان به لنفوم و ايدز افرادي هستند كه مشخصاً مستعد بيماري هستند . تمايل ليستريا مونوسيتوژنز به سيستم عصبي مركزي منجر به بيماري حاد مي شود كه معمولاً ميزان كشندگي آن بالاست بنحوی که در موارد اپیدمیک عفونت مواد غذایی میزان مرگ و میر 40-30 درصد و در افراد مستعد تا 75 درصد هم گزارش شده است [1]. و در بين افرادي كه از بيماري بهبود يافته اند، علايم نورولوژيك باقي مي گذارد . بارداري خطر ابتلا به ليستريوز را افزايش مي دهد . ليستريا مونوسيتوژنز در زنان باردار معمولاً باعث بيماري باكتريمي مشابه آنفولانزا مي شود كه اگر درمان نشود، مي تواند به التهاب جفت و يا پرده آمنيوتيك و عفونت جنين و در نهايت سقط، به دنيا آمدن نوزاد مرده و يا تولد زودهنگام منجر شود، چرا كه اين باكتري قادر به عبور از جفت است [17]. در عفونت لیستریوزیس در زنان باردار معمولا هیچ علامت مشخصی وجود ندارد یا فقط سابقه‌ای از بیماری شبه آنفولانزا و خود محدود شونده در مدت سه ماهه آخر بارداری وجود دارد. اما علایمی همچون تیره شدن مایع آمنیوتیك، دردكمر، تب و لرز، زایمان زودرس و التهاب كلیه و لگن می‌تواند از نشانه‌های لیستریازیس باشد.
بیش از 95 درصد موراد جدا شده از موراد تک گیر و همه گیر لیستریوز انسانی به سروتیپ های 1.2a ، 1.2b، 1.2c و 4b اختصاص دارد [3، 4، 6، 13] .
== انتقال بیماریی ==
مهمترین روش انتقال این باکتری از راه مواد غذایی می باشد [8]. از سال 1980 موارد زیادی از درگیری با این باکتری به صورت اپیدمی یا موارد تک گیر بر اثر مصرف غذای آلوده گزارش شده است [8، 14، 15، 10،9، 18 ].
از آنجاییکه این باکتری در همه جا یافت می شود، باید با کنترل بیشتر چرخه تولید و توزیع مواد غذایی تلاش خود را برای پیشگیری از این عفونت افزایش دهیم. پتانسیل بالای خطر آلودگی محصولات گوشتی و شیر خام و پاستوریزه و فرآورده های شیر با این باکتری در مطالعات بسیاری از کشورهای مختلف نشان داده شده است [8].
وضعيت واقعي ليستريا مونوسيتوژنز در ايران ناشناخته است و اطلاعات كمي از حضور ليستريا مونوسيتوژنز در محصولات غذايي كه در ايران مصرف ميشود در دسترس است. عادت هاي غذا خوردن ايرانيان نيز با الگوي كشورهاي غربي متفاوت است . بجز برخي از غذاهاي غربي غذاهاي مصرفي در ايران به صورت محلي توليد مي شود و به شكل غذاهاي سنتي اين كشور مصرف مي شود [12].
 
== منابع: ==
گردآورنده: حسین طهماسبی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکرد، دانشگاه شهرکرد، ایران
 
منابع:
 
 
1- Aguado v, Vitas AI, Garcia-Jalon I. 2004 . Characterization of L. monocytogenes and L. Innocua from a vegtable processing plant by RAPD and REA. International Journal of Food Microbiology; 90(3): 341-7.