ژیمناستیک ریتمیک: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ژیمناستیک ریتمیک''' {{انگلیسی|Rhythmic gymnastics}} یک ورزش تک نفره یا گروهی (دو نفره یا بیشتر) است که توسط توپ، حلقه و یا ربان و طناب‌های مخصوص ژیمناستیک انجام می‌شود.

در سالهای ۱۸۰۰، ژیمناستیک ریتمیک به شکل ژیمناستیک گروهی وجود داشته‌است و می‌توان در آن نشانه‌هایی از طراحی رقص ابتدایی را پیدا کرد. پیشرفت این ورزش تا سالهای ۱۹۳۰ که در اولین دوره مسابقات ورزش تجربی در اروپای شرقی معرفی شد، بسیار کند بود. زمانی که [[فدراسیونکمیته بین المللیبین‌المللی المپیک]] به این ورزش علاقه مند شد، مدتها بود که حرکات پیچیده زمینی ژیمناستیک ریتمیک، توجه و علاقه تعداد زیادی از ژیمناست‌های زن را جلب کرده بود.

میل‌ها از چوب یا پلاستیک ساخته می‌شوند و طول آنها بین ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتر و وزن هرکدام حداقل ۱۵۰ گرم است. میل از سه قسمت بدنه (قسمت پیازی شکل)، گردن (قسمت باریک) و سر (قسمت کروی کوچک) تشکیل شده‌است. قطر قسمت سر نباید از ۳ سانتمتر بیشتر باشد. ژیمناست از میل‌ها برای انجام حرکات نامتقارن چون چرخاندن، پرتاب کردن و گرفتن و تمام حرکات تردستانه ممکن استفاده و آنها را با فیگورهای ژیمناستیک ترکیب می‌کند. تمرین و اجرای برنامه با میل احتیاج به حس بسیار تقویت شده ریتم، زمان بندی، هماهنگی حواس و دقت فراوان دارد. بیش تر ورزشکارانی که قدرت دست راست و چپ آن‌ها یکسان است، معمولا از میل استفاده می‌کنند.