تداوم حافظه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تداوم حافظه''' احتمالاً مشهورترین اثر نقاش [[فراواقع گرایی|فراواقع گرای]] [[اسپانیا|اسپانیایی]]، [[سالوادور دالی]] ([[۱۹۰۴ (میلادی)|۱۹۰۴]] - [[۱۹۸۹ (میلادی)|۱۹۸۹]] میلادی) است.

دالی شاهکار سوررئالیستی اشسوررئالیستی‌اش را در سال [[۱۹۳۱ (میلادی)|۱۹۳۱]] میلادی در [[پاریس]] و در جریان گذر اندیشه‌هایش از دیدگاه [[فروید|فرویدی]]ی به تصویر کشید. در این اثر، که بر پایه تئوری منحصر به فرد «نرمی» و «سختی» دالی شکل گرفته‌است، ساعت‌هایی جیبی به تصویر کشیده شده‌اند که به نحو خارق العاده‌ای نرم و انعطاف پذیر هستند، به تصویر کشیده شده‌اندهستند.

در این منظره رویایی، دالی بنا به گفته خود «بالاترین خشم امپریالیستی دقت» را درج کرده‌است طوری که اجسام سخت به نحو غیر قابل وصفی نرم شده‌اند و فلز، مانند تکه گوشتی فاسد [[مورچه|مورچه‌ها]] را به خود جذب می‌کند. این اثر را می‌توان به عنوان نمایشی گرافیکی از [[نظریه نسبیت]] [[انیشتین]] دانست، جایی که [[اعوجاج]] زمان تحت تأثیر جاذبه شکل می‌گیرد.