'''بابُل''' یا کرت ( استان هرمزگان ) یا چش ( استان سیستان و بلوچستان ) نام درختی است که در استان‌های ساحلی جنوب ایران می‌روید. این درخت گونه‌ای [[اقاقیا]] است و بومی شبه قاره هند، جنوب ایران، شبه جزیره عربستان و بخش‌هایی از آفریقا استمی باشد. نام این درخت احتمالاً هندی استاست، زیرا در هند نیز «بابول» (Babul - Babool) نامیده می‌شود. نام علمی این درخت Acacia nilotica است و نام علمی [[مترادف]] آن Acacia arabica می باشد . عمر این درخت بسیار طولانی است و به صدها سال می‌رسد. بلندی درخت معمولاً حدود ۱۰ متر استاست، ولی مواردی هم وجود دارند که ارتفاعشان تا ۲۰ متر هم دیدهمی می‌شودرسد. درخت تاج گرد و پرپشتی ایجاد می‌کند. پوست تنه آن بسیار تیره و تقریباً سیاه رنگ و چاک چاک است. میوه (خوردنی)ی قابل خوردن ندارد و برگ‌های آن شانه‌ای و ریز است و دانه‌های آن در یک غلاف بلند قرار دارند.
== سودمندی ها ==
بابل درختی سایه دار است . این درخت با درختانی که [[صمغ عربی]] تولید می‌کنند (مانند Acacia senegal & Acacia seyal)، از یک خانواده‌استخانواده‌است، ولی صمغ بابل کم ارزش است، هر چند که مصارف محلی دارد. چوب آن سرخ تیره مایل به قهوه‌ای است و بسیار سخت و چگال است و در برابر آب به خوبی پایداری می‌کند. به همین خاطر در جنوب ایران از گذشته تا به حال چوب بابل یکی از چوب‌های اصلی برای ساخت [[لنج]] به شمار می‌رودمی‌رفته است. برگ‌ها و غلاف دانه‌های این درخت، خوراک خوبی برای چارپایان به ویژه [[گاو]] است.
