دباغی: تفاوت میان نسخه‌ها

از قسمتهای مختلف گیاه یعنی پوستپوست، ،تنه، تنهبرگ، ، برگ ، شاخه ،شاخه، میوه و ریشه گیاهان می‌توان مواد دباغی تهیه کرد. از آن جمله می‌توان پوست درخت [[صنوبر]] ، [[کاج]] ، [[بلوط]] ، [[فندق]] ، [[کائوچو]] ، [[سماق]] و … را نام برد.

برای تهیه عصاره یا جوهر دباغی ،دباغی، مواد مذکور را با روشهای ویژه‌ در آب می‌خیسانند. در این عمل مواد جامد و مواد محلول برای دباغی بدست می‌آید. به مواد جامد مقداری بی‌سولفیت سدیم اضافه می‌کنند تا این مواد را حل کند.

بر عکس مواد دباغی گیاهی که منشا گیاهی دارند ،دارند، دباغی با نمکهای کروم منشا معدنی داشته و برای پوست‌ها سبک کارایی دارد. برای تهیه مواد دباغی با کروم از سنگ معدن کرومیت (متشکل از %68 اکسید کروم ( III ) و %32 اکسید آهن ( II )) استفاده می‌شود. دوام پوست دباغی شده با نمک کروم حدود سه برابر دوام پوست دباغی شده با مواد گیاهی است.

این نوع دباغی از روشهای بسیار قدیمی است. برتری دباغی خز با [[زاج سفید]] در این است که به علت بیرنگ بودن آن ،آن، اثری بر روی موی خز باقی نمی‌ماند. در صورتی که در دباغی بوسیله مواد گیاهی و کروم ،کروم، موهای پوست بیرنگ می‌شود.

در این روش از نمکهای مختلف آهن استفاده می‌شود که از آن جمله می‌توان سولفات آهن « III ) ، کلرید و سولفات آهن « III ) فتالاتهای آهن « III ) و … را نام برد.

پوستهای اسیدی شده را با محلول سولفات زیرکنیم نیم دباغی می‌کنند. برای دباغی با این روش ،روش، زمانی نمک دباغی به پوست نیم دباغی شده اضافه می‌شود که پوست همراه با ده درصد وزن خود با اکسید زیرکنیم همراه باشد. پس از عملیات دباغی ،دباغی، پوست را با بی‌کربنات سدیم ،سدیم، قلیایی می‌کنند.

در این روش محلول دباغی که شامل آب ،آب، فرمالدئید و قلیا است ولی می‌توان به جای سود ،سود، از [[بی‌کربنات سدیم]] ، [[کربنات کلسیم]] یا [[کربنات منیزیم]] نیز استفاده کرد.

این روش دباغی برای چرم رویه بویژه برای تهیه چرمهای بسیار خوب ،خوب، ضد آب ،آب، چرمهای ضخیم ،ضخیم، دباغی چرم زیره و لباس مورد استفاده قرار می‌گیرد. عیب این روش آن است که چرم به سهولت چروک برمی‌دارد.

پوست دباغی شده که در پایان بصورت چرم بدست می‌آید، دارای مقدار زیادی آب است بنابراین قبل از هر عمل دیگر بر روی چرم حاصل ،حاصل، باید آب از آن گرفته شود این عمل بوسیله ماشین آبگیری یا پرس کردن و … انجام می‌گیرد.