نرون: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۴) +املا+مرتب+تمیز (۵.۰۱): + رده:خودکشی اجباری |
||
خط ۳۴:
| امضاء =
}}
'''نرون کلادیوس سزار آگوستوس جرمانیکوس'''<ref>در [[لاتین باستان]]، نرون به صورت NERO CLAVDIVS CAESAR AVGVSTVS GERMANICVS نوشته می‌شد.</ref> {{به لاتین|Nero Claudius Caesar Augustus Germanicus}} (زادهٔ [[۱۵ دسامبر]] سال [[۳۷ (میلادی)|۳۷ میلادی]]، درگذشتهٔ ۹ ژوئن [[۶۸ (میلادی)|۶۸ میلادی]])<ref>Nero's birth day is listed in Suetonius, ''The Lives of Twelve Caesars'', Life of Nero [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Suetonius/12Caesars/Nero*.html#6 6]. His death day is uncertain, though, perhaps because Galba was declared emperor before Nero died. A June 9th death day comes from Jerome, ''Chronicle'', which lists Nero's rule as 13 years, 7 months and 28 days. Cassius Dio, ''Roman History'' LXII.3 and Josephus, ''War of the Jews'' IV, say Nero's rule was 13 years, 8 months which would be June 11.</ref> یکی از [[فهرست امپراتوران روم|امپراتوران روم]] بود که از سال ۵۴ تا ۶۸ میلادی بر این سرزمین فرمان راند و پنجمین و آخرین از خانوادهٔ اگوستوس (جولیو - کلودیان<ref>Julio-Claudian</ref>) بود که بر روم حکمرانی کرد.
(نام اصلی نرون ''Lucius Domitius Ahenobarbus'' بود سرپرستی او پس از مرگ پدرش، به عموی بزرگش [[کلودیوس]] سپرده شد تا میراث بر و جانشین او گردد. نرون در سال ۵۴ میلادی پس از مرگ کلودیوس توانست حکومت را به دست گیرد. او در دوران فرمانروایی اش بیشتر تمرکز خود را بر دیپلماسی، تجارت و بالا بردن فرهنگ، متمرکز کرد. او دستور داد تا سالن‌های نمایش بسازند و بازی‌های ورزشی را در میان مردم گسترش داد.
== زندگینامه ==
سطر ۵۰ ⟵ ۴۶:
در جنگ ارمنستان از [[اشکانیان]] شکست خورد در نتیجه حاضر شد تاج پادشاهی ارمنستان را در شهر [[رم]] بر سر تیرداد برادر بلاش اشکانی بگذارد و سپس مخارج و هزینه‌های این جنگ را که حدود ۹ ماه طول کشید بپردازد و قرارداد صلح ۵۰ ساله هم با ایران امضا کند.
نرون دو لژیون اول آدوتریکس و اول ایتالیا را تاسیس کرد.<ref> لژیونیکا: بخش چهارم: لژیون اول آدوتریکس؛ دکتر مهدی یاراحمدی</ref> این لژیون
▲نرون دو لژیون اول آدوتریکس و اول ایتالیا را تاسیس کرد.<ref> لژیونیکا: بخش چهارم: لژیون اول آدوتریکس؛ دکتر مهدی یاراحمدی</ref> این لژیون احتمالا از بقایای طرح تاسیس یک نیروی ضربتی آبی خاکی به نام لژیون اول کلاسیکا میسنن سیس تشکیل شده‌است. نرون که در دوره خود با مشکلات زیادی روبرو بوده‌است، تلاش کرد با تاسیس یک لژیون دریایی با توانایی نبرد در نقاط ساحلی بتواند، از این نیرو به عنوان یک نیروی واکنش سریع بهره برداری کند.<ref> لژیونیکا: بخش چهارم: لژیون اول آدوتریکس ؛ دکتر مهدی یاراحمدی</ref> این لژیون به فرماندهی گالبا سردار رومی و امپراتور آینده تاسیس شد. اما شکست مخالفان و عدم نیاز ضروری به وجود لژیون دریایی پایه، نرون را به این فکر انداخت، تا این لژیون را که هزینهٔ فراوانی برای آن شده بود، را به نقطه‌ای دور ارسال کرده و از آن بهره برداری کند. از منظر سیاسی برای نرون که در حال غارت اشراف روم به دلایل گوناگون بود، چندان مطلوب نبود، یک نیروی جنگ آور و خطرناک را در نزدیکی خود داشته باشد.<ref> لژیونیکا: بخش چهارم: لژیون اول آدوتریکس ؛ دکتر مهدی یاراحمدی</ref> از سوی دیگر برخی معتقدند، که این لژیون هر چند در دوره نرون تاسیس شد، اما استخدام و تربیت نیروهای آن در دوره گالبا صورت گرفته‌است. که به علت مخالفت‌های نیروهای این لژیون با گالبا در آینده این احتمال ضعیف است.
براساس گزارش دیوکاسیوس، لژیون اول ایتالیا در ۲۰ سپتامبر سال ۶۶ میلادی پرچم و عقاب خود را از امپراتور نرون (۶۸ – ۵۴ میلادی) تحویل گرفت. وظیفه این لژیون در بیشتر دوران حیات خود، حفاظت از مرز امپراتوری در مرزهای دانوب بود، که این لژیون، این وظیفه را تا قرن پنجم میلادی به خوبی انجام داد.<ref> لژیونیکا: بخش اول: لژیون اول ایتالیا؛ دکتر مهدی یاراحمدی</ref>
نماد این لژیون یک گراز بود. کاسیوس درباره افراد این لژیون می‌نویسند که تمام افراد این لژیون از ایتالیایی‌های رشید با قدی بلندتر از ۱۸۰ سانتی متر (شش فوت) تشکیل شده بود. این لژیون در زمان تشکیل برای ارسال نیرو به ارمنستان برای نبرد با اشکانیان تاسیس گردید.
این لژیون مبارز که به شرق فرستاده می‌شد، وظیفه داشت سردار رومی [[دومیتیوس کوربولون]] را در حمله جدیدش در [[ارمنستان]] یاری کند. ایرانیان در این عصر شاهنشاهی [[بلاش اول]] (۷۷ – ۵۱ میلادی) اشکانی را تجربه می کردند. در این عصر [[اشکانیان|ایران]] و [[روم]] برسر مسئله تخت پادشاهی ارمنستان از سال ۵۸ میلادی درگیر نبرد بودند.<ref> لژیونیکا: بخش اول: لژیون اول ایتالیا؛ دکتر مهدی یاراحمدی</ref>
[[پرونده:RemorsodeNero.jpg|بندانگشتی|چپ|200px|نقاشی از ندامت و پشیمانی نرون پس از قتل مادرش، اثر [[جان ویلیام واترهاوس]] ۱۸۷۸
[[گایوس کالپورنیوس پیزو]] که در سال [[۴۱ (میلادی)|۴۱ میلادی]] کنسول رم بود در تاریخ [[۱۹ آوریل]] [[۶۵ (میلادی)|۶۵ میلادی]] دست به انتحار زد. او اتحادیه‌ای را تشکیل داد که هدف آن براندازی امپراتوری نرون بود. این اتحادیه به احترام او به نام اتحادیه پیزون شهرت یافت. نرون سنکا را متهم به همکاری با این سازمان کرد و خواستار خودکشی وی شد. [[مارکوس آنایوس لوکانوس]] معروف به [[لوکانوس]] یا [[لوکان]] که بزرگترین شاعر روم در آن عصر بود و از وابستگان نزدیک سنکا محسوب می‌شد نیز به عضویت در اتحادیه پیزون متهم گردید و به دستور نرون و از طریق بریدن ورید خودکشی کرد.
سطر ۷۴ ⟵ ۶۹:
{{امپراتوران روم}}
{{روم-خرد}}
{{افراد-خرد}}
سطر ۸۲ ⟵ ۷۸:
[[رده:تاریخ اروپا]]
[[رده:تاریخ همجنس‌گرایان در ایتالیا]]
[[رده:خودکشی اجباری]]
[[رده:درگذشتگان ۶۸ (میلادی)]]
[[رده:درگذشتگان با خودکشی]]
سطر ۸۹ ⟵ ۸۶:
{{Link FA|bg}}
{{Link FA|es}}
{{Link FA|tr}}
{{Link GA|en}}
| |||