مکتب التقاطی: تفاوت میان نسخه‌ها

از نظر فلاسفه هریک از این مکتب‌ها دنباله ی مکتب پیشین بوده، دارای ارزشی متساوی هستند و جمع کثیری از آنان تئوری‌هایی بر این پایه وجود آورده‌اند. (هگل) سعی می‌کند سلسله مراتب سبک‌های متفاوت را بصورت یک گفتمان و دیالکتیک حل کند.وی این مکتب‌ها را سلسله‌ای از تز ، آنتی تز و سن تز می‌داند و چون مکتب اکلکتیزم را نتیجه ی برخورد سبک‌های متفاوت می‌داند، آن را توصیه می‌کرد.ولی در عمل از اکلکتیزم بصورت ناخوشایندی استفاده شد..<ref>تاریخ معماری مدرن، </ref>

 

که از همان ابتدا نویسندگان روشنفکر و پیشرو به مخالفت با آن پرداختند، از مخالفان گوتیه می‌گوید: اگر قرار است فلسفه ی اکلکتیزم درست باشد من هم بی میل نیستم دزدی کنم که این خود فلسفه ی اکلکتیک است.از طرف دیگر نیز تعداد زیادی از افراد بصراحت از اکلکتیزم دفاع می‌کردند. اروی می‌گوید: هنر هرگز تا این حد آزاد نبوده‌است، زیرا که ناچار نیست که از قیودی که مد روز بوجود می‌آورد تبعیت کند. این برای زمان ما افتخاری ست که از تمام سبک‌ها، بهر نحو و عنوان، استقبال می‌کند.زیرا با بالا رفتن سطح آموزش هنری، مردم مردم بهتر می‌توانند ارزش سبک‌های مختلف را درک کنند.

''پیروان مکتب اکلکتیزم'' (مثل گارنیه) بر این نظر بودند که باید از مدل‌های گذشته آزادانه استفاده کرد.با احیای مجدد مدل‌های گذشته مخالفت داشتند. ولی در عمل آنه هرگز استفاده ی صحیح از این سبک‌ها نکردند، یعنی به خلق ترکیب‌های تازه راضی نشدند و خود را در چهارچوب اصلاحات فرهنگی مکتب اکلکتیزم محدود کردند.درک این مسئله که چطور یک معمار تحصیل کرده مرتباً از شاخی به شاخی می‌پرد و بدنبال تجربه در سبک‌های مختلف است، تا حدی مشکل است. معماران نماینده ی فرهنگ از هم گسیخته ی زمان هستند. فرهنگی که پیوند خود را با گذشته از دست داده و درهای خود را بسوی تجربیات نا متناجس و تازه‌ای گشود، بدون اینکه قادر باشد از این میان راه مشخص و معینی را انتخاب کند.<ref>تاریخ معماری مدرن</ref>

نام رسیونالیست به کسانی که از تناقضات موجود در اکلکتیزم ناراحت بودند داده شد. آنها بر این عقیده بودند که باید عمق مطلب را در ورای ظواهر فرمال جست و جو کرد و انتخاب روش باید مستدل به حقایق خارجی بود، ضمن اینکه از طریق عینی قابل لمس است.<ref>تاریخ معماری مدرن، </ref>

== بحران در اکلکتیزم ==