میمند: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دانیل (بحث | مشارکت‌ها)
جز روبوت: تصحیح یونی‌کد فارسی
ربوسام (بحث | مشارکت‌ها)
جز رُبات: تصحیح اشتباهات ویرایشی
خط ۴:
در زمان [[ساسانیان]] سرزمین پارس که مقر اصلی حکومت بوده است به پنج ولایت یا کوره(خُرٌه) تقسیم شده که هر کوره در واقع مجموعه‌ای از شهرهای یک مسیر است که به مرکز حکومت می رسد. ولایت اردشیرخوره یکی از مهمترین کوره‌های پنجگانه فارس بود که در مسیر شیراز تا دریای پارس و جزایر جنوبی قرار داشته و از آنجا مسیر مهم دیگری از کیش و قشم به هند و سراندیب (سریلانکا کنونی) برقرار بوده است.
 
نام میمند در منابع جغرافیایی تاریخی سده هایسده‌های نخستین اسلام بعنوان یکی از نواحی کوره اردشیر فراوان مشاهده می شود. آنچه در اغلب این منابع تکرار شده این است که:
میمند شهری است کوچک در ناحیه گرمسیر فارس با هوای معتدل. دارای آب روان و انواع میوه. محصول عمده آن انگور و گلاب. شغل مردم بیشتر پیشه‌وری و تولید گلاب و عطریات.دارای کاروانسرا و مسجد جامع و مردمی بصلاح.
 
خط ۱۰:
 
از قدیمی ترین نوشته‌های جغرافیایی در این مورد در کتاب صورالاقلیم نوشته ابوزید سهل بلخی (322 هـ ق) از میمند بعنوان یکی از نواحی اردشیرخوره نام برده است که در مسیر عبور شاهراه مهمی قرار داشته است. و همچنین گوید:
. . . گلاب پارس از آن خیزد و به بدریابار و حجاز و یمن و شام و مصرو مغرب و خراسان برند . . .
ابن بلخی می نویسد: اسکندر چون می خواست شهر‏
‎ گور (جور) را غرق سازد آب رودخانه را به طرف صحرای میمند منحرف کرد
خط ۱۸:
 
اوژن فلاندن جهانگرد مشهور فرانسوی در سال 1841 میلادی (1257هـ ق) با این که در یک زمستان سخت از میمند گذر کرده است، از مزارع و باغها و بناهای زیبا و مردمان باصفا و آزاد میمند تعریف نموده و می نویسد:
« . . . این شهر کوچک در ایران نادر و بلکه منحصر بفرد است . . .»
 
وجود بناهای تاریخی حکایت از پیشینه دراز این شهر دارد که به 6000 سال می‌رسد. با توجه به نزدیکی میمند به مرکز حکومتی ساسانیان در شهر گور چندین اثر باستانی مربوط به زمان ساسانیان وجود دارد.از آثار باستانی [[شهر گور]] که در 50 کیلومتری میمند واقع شده اند