متون بودایی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
زبان مادری [[بودا]] به احتمال زیاد زبان [[پالی]] بوده است که یکی از گویشهای [[هندوآریایی]] میانه و خویشاوند با سانسکریت است. نوشتههای بنیادین بودایی نیز بیشتر به این زبان و در سریلانکا نگاشته شده است. آن مجموعه از آثار بودایی که سخن شخص بودا بشمار میرود به سه بخش تقسیم میگردد و جمعآ سه سبد نامیده میشود. موضوع مجموعه یا سبد نخست، انضباط راهبان، سبد دوم گفتمانهای بودا و سبد سوم آموزههای دیگر است. نام این مجموعهها بترتیب [[وینیه پیتکه]] (پرورش نامه)، [[سوتّه پیتکه]] (سوره نامه) و [[ابی دمّه پیتکه]] (کتاب تفاسیر آیین) است. سه سبد خود از ۲۹ کتاب جداگانه تشکیل شدهاند. مجموعه دوم یعنی سوره نامه خود پنج زیرمجموعه (نیکایا) را در بر میگیرد. یکی از این زیرمجموعهها [[کودکا-نیکایا]] (مجموعه متون کوتاه) است که معروفترین کتاب آن بنام دمّا پادا با نام فارسی راه حق بتازگی بدست آقای رضا علوی مستقیمآ از زبان پالی به فارسی برگردانده شده و در سال ۱۳۸۰ از سوی نشر فرزان روز در تهران چاپ گشته است.
نمونهای از سخنان بودا در کتاب راه حق:
|