کنفرانس صلح پاریس {{انگلیسی|Paris Peace Conference}} نام کنفرانسی بود که از ۱۸ ژانویهٔ ۱۹۱۹ تا ۲۱ ژانویهٔ ۱۹۲۰ به طول انجامید و در آن دولت‌های متفقین بر سر آیندهٔ پس از [[جنگ جهانی اول|جنگ]] [[امپراتوری آلمان|آلمان]] و دیگر کشورهای شکست‌خوردهشکست خورده تصمیم گرفتند.
در این کنفرانس هنگامی که آلمانی‌ها آتش‌بسآتش بس و پایان جنگ را پذیرفتپذیرفتند به اصول چهارده‌گانه [[وودرو ویلسون]] رئیس‌جمهور [[ایالات متحده آمریکا چشم داشتند]] که درش آزادی و [[دموکراسی]] شرط اساسی بود وچشم داشتند. همچنین [[معاهده فرانکفورت (۱۸۷۱)|معاهده فرانکفورت سال ۱۸۷۱]] که فرانسوی‌ها بیش‌تربیشتر بندهایش را به نفع خود تمام کرده بودند و همین باعث ۵۰ سال بی‌قراری صلحدرگیری در منطقه شده بود باید اصلاح می‌شد،می‌شد. از دیگر اصول چهارده‌گانهٔ ویلسون این بود که کشور قدیم لهستان که تحت سلطهٔ [[امپراتوری اتریش-مجارستان]] بودبود، باید به‌صورت کشورکشوری مستقلیمستقل در می‌آمد.
با این حال طرح ویلسون دیگر قدرت‌ها همچون [[امپراتوری بریتانیا]] و [[فرانسه]] را نگران ساخته بود، زیرا این طرحطرح، سرشتسرشتی ضد استعمارگونه‌ایاستعمارگری داشت، با این وجود بریتانیا و فرانسه بسیاری از مستعمرات خود را پس از جنگ نگه داشتند و از مهم‌ترین نتایج اصول چهاده‌گانهٔچهارده‌گانهٔ آمریکا، استقلال [[لهستان]] و برخی کشورهای اروپایی بود.
پس از پایان جنگ با اصرارورزیاصرار ورزی فرانسه مبنی بر این‌که فرانسه در خطر است و آلمان باید خلع سلاح شود و خسارت جنگی بپردازد، بریتانیا و ایالات متحدهمتحده، ملاحظهٔ فرانسه را کردند و نهایتاً کنفرانس صلح پاریس با قبول این شرایط از سوی آلمان و امضای آن در ژوئن ۱۹۱۸ و به اجرا در آمدن آن در ژانویهٔ ۱۹۱۹۱۹۲۰ پایان یافت.
