اتین دو لا بوئسی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۷:
او دلیل دیگر فرمانبری مردم را در جهل آنان و اعتقاداتشان به خرافات بشمار میآورد. اما اضافه میکند که این ابزار بیشتر بکار مطیع ساختن جاهلان میآید.
دلیل دیگری که دو لا بوئسی برای فرمانبری و اطاعت پذیری میشمارد و از آن به عنوان «رمز هر سلطه ای» نام میبرد همانا عبارت از سهیم نمودن فرمان برداران و مطیعان در بهره وری، ولو بیمقدار، از سلطه حاکم مستبد است.
درباریان، دعاگویان و اعوان و انصار حاکم مستبد چون به تکه استخوانی و ته مانده ها دسترسی دارد،دارند، پس مطیع و فرمانبردار او، و حتی بیش از آن، به زمینه ساز امیال آتی حاکم مستبد تبدیل می شوند.
بدین ترتیب وظیفه درباریان، دعاگویان و اعوان و انصار مستبد خود رای، ورای اطاعت است و از این منظر بیش از مردم عادی اسیر و از موهبت آزادی محروم هستند و به اختیار خود بردگی را برمیگزنند.
در چنین وضعی، نوعی قدرت مستبدانه هرمی شکل مستقر میگردد. حاکم مستبد بر ده تن سلطه دارد، آنها بر یک صد تن و اینها بر هزار تن و ... زمانی که درباریان، دعاگویان و اعوان و انصار حاکم مستبد از فرمانبری سرپیچی کنند و جسم و جان خود را در اختیار حاکم مستبد قرار ندهند، هرم قدرت استبدادی فرومی پاشد.
 
مونتین (مونتنی)که دستنوشته دو لا بوئسی را خوانده بود، بدنبال نویسنده کتاب میگشت و با پیدا کردن او، دوستی صمیمانه ای بین آن دو برقرار شد بطوریکه هنگام مرگ دو لا بوئسی بر بستر او حضور داشت. مونتین بخش مربوط به دوستی را که در کتابش («تلاش ها» یا «مقالات») نوشته است به دوستی اش با اتیین دو لا بوئسی اختصاص داده و مینویسد «اگر از من بپرسند چرا دوستش داشتم فکر میکنم جوابی نداشته باشم جز اینکه بگویم : چون او، او بود و چون من، من بودم».