محمود روح‌الامینی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Aretemetic (بحث | مشارکت‌ها) جز ←تحصیلات: تصحیح نیم‌فاصله و فاصله‌های بعضی از کلمه‌های متن |
Aretemetic (بحث | مشارکت‌ها) جز تصحیح |
||
خط ۸۳:
دکتر روح‌الامینی پس از اخذ لیسانس ادبیات فارسی به عنوان معلم رهسپار شهر آمل شد و ۳ سال در آن شهر به تدریس پرداخت. پس از حضور ۳ ساله در آمل، سال ۱۳۳۷ به تهران بازگشت و این بار در دارالفنون مشغول تدریس شد. ۲ سال از تدریس او در دارالفنون نگذشته بود که موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی تاسیس شد و دکتر روح‌الامینی به این موسسه پیوست و ضمن شاگردی [[غلامحسین صدیقی]] (بنیانگذار علم جامعه‌شناسی در ایران) در سال ۱۳۳۹ فوق لیسانس [[علوم اجتماعی]] خود را از [[مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی]] گرفت{{مدرک}} و در همان سال برای ادامه‌ی تحصیل به فرانسه رفت. تحصیلات وی در دوره دکتری، ۴ سال طول کشید و [[ژرژ گورویچ]]، [[روژه باستید]]، [[آندره لورواگوران]] در موزه مردم‌شناسی و [[کلود لوی استروس]] در [[کُلِژ دوفرانس]]، از استادان برجسته‌ای بودند که روح‌الامینی در کلاس آنها آموخت. محمود روح‌الامینی سال ۱۳۴۷ با ارائه رساله دکتری خود تحت عنوان «تمدن سنتی گوسفند در میان عشایر فارس» تحت نظر [[آندره لوروا گوران]] موفق به اخذ مدرک دکتری [[مردم‌شناسی]] از دانشگاه سوربن فرانسه شد.{{مدرک}}
دکتر روح الامینی برای توصیف ناشناس بودن برخی رشته های تحصیلی در ایران قدیم در اغلب جلسات به ذکر خاطره‌ای طنزآمیز می پرداخت و آن این که وقتی با مدرک دکتری به کوهبنان بازگشته پیرزنی به تصور این که وی پزشک است برای درمان بیماری‌اش به او مراجعه می کند. دکتر روح‌الامینی توضیح می‌دهد که پزشک نیست و دکتر مردم‌شناسی است. آن پیرزن با تعجب ابراز می‌دارد که «وای! چه مرض‌های جدیدی پیدا شده است!»<ref>[http://www.hamshahrionline.ir/print-132639.aspx
==دستاوردها==
| |||