آجرچینی: تفاوت میان نسخه‌ها

در هنر و معماری در ایران قدیم واژه خوون بسیار مشهور بوده است. اما در سده‌های اخیر در زبان فارسی فصیح ناشخته مانده است.

واژه (خوون) Xowun که یک نامگذاری در هنر معماری ایرانی است و به نگاره‌های زینتی موزاییک مانندی که بر پیشانی بنا می‌ساخته‌اند گفته می‌شده است، فراموش گردیده و در هیچیک از کتابهای لغت و ادب نیامده است. در صورتی که تا هم اکنون واژه «خوون» بی شک فارسی است.<ref>مجله باستان شناسی و هنر ایران. شماره ۱ - امام اهوازی –محمد علی)</ref>

چاری ار اگر دو قسمت تقسیم نماییم ۲ کلوخ به دست می‌آیند، در خوون چینی همواره نیمه بزرگترین جزء و کلوخ کوچکترین جزء می‌باشد (آجر کامل) این ۴ نوع ادنازه اجزاء اصلی خوون چینی می‌باشند که به ترتیب نیمه (۴ صافه)، ۳ قدی (۳ صافه)، چاری(۲قدی) کلوخ یا (بندک) اجزای فوق به همراه اجزاء فرعی که از اجزاء اصلی ساخته می‌شود، کل اجزاء خوون چینی را به وجود می‌آورد که عبارتند از قناس کلوخ، ۲ صافه یک سرشق، ۲ صفه دو سرشق، ۳ صافه یک سرشق، ۳ صافه دو سرشق، ۴ صافه یک سرشق، ۴ صافه دو سرشق. بدین ترتیب ۷ جزء فرعی و ۴ جزء اصلی جمع؛ یازده جزء اساس کار خوون چینی می‌باشند.