بازرگان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''بازرگان''' یا '''تاجر''' طبق ماده ۱ [[قانون تجارت]] «کسی است که شغل معمولی خود را [[معاملات تجاری]] قرار دهد و چون معاملات تجارتی عرفاعرفاً خرید و فروش به قصد انتفاع است بنابر این کلیه اشخاصی که مبادرت به خرید و فروش یا اجاره [[اموال منقول]] می‌نمایند تاجر شناخته می‌شوند.». از آنجا که طبق ماده ۵۸۸ قانون تجارت [[اشخاص حقوقی]] نیز می‌توانند دارای حقوق و مسئولیت‌هایی که قانون برای افراد وضع کرده باشند، بنابراین شرکت‌های تجارتی هم تاجر تلقی می‌شوند.<ref>{{cite book|last=ستوده|first=حسن|title=حقوق تجارت جلد اول |publisher=نشر دادگستر|date=۱۳۴۵|isbn=۹۷۸-۹۶۴-۶۳۵۲-۸۸-۹|language=فارسی}}</ref>

با این ترتیب ظاهراظاهراً کسبه نیز در ردیف تجار قرار داده شده‌اند و این معنی از شق ۱ ماده ۲ قانون بر می‌آید بنابراین کسبه جزء نیز از مزایای قوانین تجارتی بی بهره نیستند. منتهی در تشریفاتی که به جهت انتظام امور تجارت وضع شده کسبه جزء مستثنی گردیده‌است. مثلامثلاً این دسته از داشتن دفاتر تجارتی و ثبت تجارتخانه معاف اند و در موقعی که از اداء دیون خود عاجز باشند تابع مقررات [[ورشکستگی]] نیستند.

تشخیص اینکه چه کسی کاسب جزء می‌باشد چون در هر زمان فرق می‌کرده و تعریف جامع و مانع آن در قانون اشکال فراوان داشته، به نظر [[وزارت دادگستری]] موکول شده که طی آئین نامه معلوم شود.

== پانویس ==