ماچو پیچو: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۴) +مرتب (۶.۵): + رده:مناطق مسکونی سابق در پرو |
جز ویرایش به وسیلهٔ ابزار خودکار ابرابزار |
||
خط ۲۶:
ماچو پیچو در حدود سال ۱۴۵۰ میلادی در ارتفاعات [[امپراتوری اینکا|امپراتوری اینکاها]] ساخته شدهاست. این شهر در حدود ۱۰۰ سال بعد در پی پیروزی [[امپراتوری اسپانیا]] متروک شد.
این دژ در ۵۰ مایلی [[کوسکو]]، پایتخت اینکاها قرار دارد و به همین دلیل هرگز مانند سایر شهرهای اینکاها پیدا و ویران نشدهاست. در طول قرنها، جنگلهای اطراف این مجموعه رشد کرده و آن را پوشانده است و به همین دلیل از نظرها پنهان ماندهاست و تنها عدهٔ معدودی از وجود آن اطلاع داشتهاند. در [[۲۴ ژوئیه|بیست و چهارم ژوئیهٔ]] سال [[۱۹۱۱ (میلادی)|۱۹۱۱]] میلادی، ماچو پیچو بهوسیلهٔ هیرام بینگهام، تاریخشناس آمریکایی در یک سخنرانی در دانشگاه ییل به دنیای غرب معرفی شد. او بهوسیلهٔ راهنمایی محلیانی که گهگاه به سایت مراجعه میکردند به آنجا هدایت شد. بینگهام مطالعات باستانشناسی را انجام داد و تحقیقاتش را دربارهٔ آن محل کامل کرد و آن را «شهر گمشدهٔ اینکاها» که نام اولین کتابش نیز بود، نامید. او هرگز اعتباری برای کسانی که او را به آن محل راهنمایی کردنند قائل نشد و آن را یک شایعهٔ محلی نامید.
بینگهام در حال جستجو برای یافتن شهر [[ویکتوس]]، آخرین پناهگاه و موضع ایستادگی اینکاها در دوران تسلط اسپانیا بر [[پرو]] بود. در سال ۱۹۱۱ میلادی، بعد از سالها کاوش و سفر در حوالی منطقه، او توسط کواِنچوآنز {{اسپانیایی|Quechuans}} که در ماچو پیچو و در زیرساختهای اصلی شهر زندگی میکرد به دژ هدایت شد. او چندین سفر دیگر انجام داد و حفاریهایی را نیز در سایت در حوالی سال [[۱۹۱۵ (میلادی)|۱۹۱۵]] میلادی هدایت کرد. او کتابها و مقالاتی دربارهٔ کشف ماچو پیچو نوشت.
سیمون ویسبارد، کاوشگر قدیمی کوسکو، مدعی میباشد که انریک پالما، گابینو سانچز و آگوستین لیزاراگا که اسمامیشان بر روی یکی از صخرهها در آنجا در تاریخ ۱۴ ژوئیه سال ۱۹۰۱ میلادی حک شدهاست قبل از بینگهام آنجا را کشف کردهبودند. همچنین، در سال ۱۹۰۴ میلادی یک مهندس به نام فرانکلین ظاهراً اشارهای به خرابهها از فاصلهٔ دور داشتهاست. بنا بر ادعای خانوادهٔ پِین، او به [[توماس پین]]، مبلغ مذهبی که در آن مکان زندگی میکرده است، دربارهٔ این محل گفته است. در سال ۱۹۰۶ میلادی، پین و مبلغی دیگر به نام استوارت ای مک نارین (۱۸۶۷ تا ۱۹۶۵ میلادی) ظاهراً به محل خرابهها صعود کردهاند.
در سال [[۱۹۱۳ (میلادی)|۱۹۱۳]]، این مکان بعد از اینکه [[انجمن جغرافیای ملی]] {{انگلیسی|National Geographic Society}} بحثهای ماه آوریل را بطور کامل به آن اختصاص داد شهرت بسیاری پیدا کرد. در سال ۱۹۸۱ میلادی منطقهای به وسعت
ماچو پیچو بهعنوان [[میراث جهانی یونسکو]] در سال [[۱۹۸۳ (میلادی)|۱۹۸۳]] میلادی به ثبت رسید. و این منطقه «یک شاهکار خالص معماری و نشانهای منحصربهفرد از تمدن اینکاها» نامیده شد. این اثر هم اکنون به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جدید شناخته میشود.
خط ۵۲:
در هنگام استفاده از این سایت صدماتی به آن وارد شدهاست. در سپتامبر سال ۲۰۰۰ میلادی، ساعت آفتابی اینتیهوآتانا به علت سقوط یک جرثقیل ۴۵۰ کیلوگرمی به شدت صدمه دید. این جرثقیل توسط یک شرکت تبلیغاتی که آگهی برای یک مدل آبجو میساخت استفاده میشد.
{{پاککن}}
== چشمانداز ==
[[پرونده:MachuPichuSacredValley_fir000202_edit.jpg|550px|بندانگشتی|وسط|چشمانداز I از ماچو پیچو]]
|