جئو ئن لای: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
افزودن برچسب منبع
MahdiBot (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱:
{{بدون منبع}}
{{Infobox Officeholder
| name = چو ان‌لای{{-}}周恩来
خط ۱۰:
| term_start1 = ۱ اکتبر ۱۹۴۹
| term_end1 = ۸ ژانویه ۱۹۷۶
| predecessor1 = [[]] وجود نداشت
| successor1 = [[هوآ گوئوفنگ]]
| office2 = نخستین [[وزیر امور خارجه]] [[جمهوری خلق چین]]
خط ۳۹:
}}
 
'''چوان‌لای''' یا (چوئن لای) {{به چینی|}} (زاده [[۱۸۹۸ (میلادی)|۱۸۹۸]] - درگذشته [[۱۹۷۶ (میلادی)|۱۹۷۶]]) سیاست‌مدار و یکی از رهبران مهم سیاسی [[چین]] و اولین نخست‌وزیر [[جمهوری خلق چین]] از ۱۹۴۹ تا پایان عمرش در ۱۹۷۶ بود. او به سیاست‌های معتدل و بخصوص ایفای نقش در معتدل کردن اوضاع پس از [[انقلاب فرهنگی چین|انقلاب فرهنگی]] شهرت دارد.
 
== زندگینامه ==
خط ۵۱:
== نخست‌وزیری ==
 
با تاسیس دولت [[جمهوری خلق چین]] (۱۹۴۹)، چو ان لای نقش نخست وزیر و وزیر امور خارجه را قبول کرد. در ژوئن ۱۹۵۳، او پنج اظهارنامه برای صلح را درست کرد. چو هیئت نمایندگان [[جمهوری خلق چین]] به [[کنفرانس ژنو]] (۱۹۵۴) و به [[جنبش عدم تعهد|کنفرانس باندونگ]] (۱۹۵۵) را سرپرستی کرد. چو سر راه به باندونگ از یک کوشش قتل (بمب ساعتی در هواپیما) به وسیلهٔ [[حزب ملی چین]] و دولت [[چیانگ کای‌شک]] جان به در برد. چو هواپیماها را تغییر داد اما بقیهٔ خدمه‌اش ۱۶ نفر مردند.
 
چو یک نیروی میانه‌رو بود و یک صدای بانفوذ جدید برای دولت‌های [[جنبش غیرمتعهد|جنبش غیرمتعهدها]] در [[جنگ سرد]]؛ دیپلماسی او پیوندهای ناحیه‌ای را با [[هندوستان]]، برمه و خیلی از کشورهای آسیایی جنوب شرقی، و دولت‌های آفریقایی قوی کرد. در ۱۹۵۸، پست وزیر امور خارجه به [[چن ئی]] محول شد. اما چو نخست وزیر باقی‌ماند تا مرگش در ۱۹۷۶.
خط ۶۰:
وی نقش مهمی در خروج [[چین]] از انزوای پس از ۱۹۴۹ و بازیابی صندلی اشغال شده این کشور توسط [[تایوان]] در [[سازمان ملل متحد]] و همچنین افزایش پرستیژ سیاسی این کشور ایفا کرد.
 
به عنوان یک مدیر محبوب مردم و واقع‌بین، چو موضع خود را حفظ کرد. [[انقلاب فرهنگی چین]] (۱۹۷۶-۱۹۶۶) یک ضربه بزرگ به چو بود. در مراحل دیرتر [[انقلاب فرهنگی چین]] در ۱۹۷۵، او را تحت فشار گذاشت. چو برای خنثی کردن فشار [[انقلاب فرهنگی چین]] بر "[[چهار نوسازی]]" بسیار تلاش کرد که زیان ایجادشده توسط فعالیتهای [[انقلاب فرهنگی چین]] را خنثی کند.
 
پس از کشف این که چوان لای سرطان داشت، چو خیلی از مسئولیت‌هایش را به [[تنگ شیائوپنگ]] که معاون اول وی بود واگذار کرده بود. در طول مراحل دیرتر [[انقلاب فرهنگی چین]]، چو هدف جدید [[مائو]] و رئیس گروه چهارنفره ([[جیانگ چینگ]]) بود.
خط ۸۴:
 
[[رده:افراد جنگ داخلی چین]]
[[رده:اهالی چین در جنگ جهانی دوم]]
[[رده:درگذشتگان ۱۹۷۶ (میلادی)]]
[[رده:درگذشتگان سرطان در جمهوری خلق چین]]