پی‌جی هاروی: تفاوت میان نسخه‌ها

| تولد = [[۹ اکتبر]] [[۱۹۶۹ (میلادی)|۱۹۶۹]] ({{سن|۱۹۶۹|۱۰|۹}}ه) {{سخ}}[[برایدپورت]]، [[دارست]]، [[انگلستان]]

او با نام کامل '''پُلی جِین هاروی''' زادهٔ [[۹ اکتبر]] سال [[۱۹۶۹ (میلادی)|۱۹۶۹]] است. پدرش رِی نام داشت و [[سنگ‌کار]] بود و مادرش اِوا، [[پیکرتراش]] بود.<ref>[http://www.musicianguide.com/biographies/1608003719/PJ-Harvey.html بیوگرافی پی‌جی هاروی در وب‌گاه MusicianGuide.com <!-- Bot generated title -->]</ref> از کودکی توسط پدر و مادرش با موسیقی [[بلوز]]، [[جز]] و [[آرت راک]] آشنا شد و به آثار هنرمندانی چون هاولین ولف، رابرت جانسون، [[جیمی هندریکس]] و کپتین بیف‌هارت علاقمندعلاقه‌مند شد.<ref>[http://www.tiscali.co.uk/music/biography/pj_harvey_biog.html بیوگرافی پی‌جی هاروی در وب‌گاه tiscali.co.uk <!-- Bot generated title -->]</ref> در نوجوانی به نواختن سازهای مختلفی مانند [[ساکسوفون]]، [[ویلون]] و [[گیتار]] روی آورد و در همان سال‌ها با چند گروه موسیقی همکاری کرد.<ref>[http://www.imdb.com/name/nm0367667/bio بیوگرافی پی‌جی هاروی در وب‌گاه IMDB <!-- Bot generated title -->]</ref>

گروه در بهار ۱۹۹۲ اولین آلبوم استودیوئی‌شان با نام [[خشک (آلبوم)|خُشک]] را منتشر کردند که توسط آیسلند رکوردز در آمریکا منتشر شد. ''خُشک'' مورد ستایش قرار گرفت و در پی موفقیت آلبوم، هاروی و گروهش تور گسترده‌ای برگزار کردند.<ref>[http://www.pandora.com/music/artist/pj+harvey بیوگرافی پی‌جی هاروی در وب‌گاه pandora.com <!-- Bot generated title -->]</ref> پس از پایان تور هاروی به لندن بازگشت و کار روی آلبوم دوم گروه را آغاز کرد. در سال ۱۹۹۳ ابتدا گروه آلبوم ''Rid of Me'' را منتشر کردند. آلبوم دوم نیز با استقبال مواجه شد و گروه مجددامجدداً به برگزاری یک دوره تور مشغول شدند. در پایان همان سال آلبوم تکی هاروی که ''4-Track Demos'' نام داشت و در واقع نسخهٔ اصلی قطعات آلبوم ''Rid of Me'' بود روانهٔ بازار شد.<ref>[http://music.msn.com/music/artist-biography/pj-harvey بیوگرافی پی‌جی هاروی در وب‌گاه msn.com <!-- Bot generated title -->]</ref>

پس از پایان تور ''Rid of Me'' راب اِلیس و Steve Vaughan راه جداگانه‌ای از گروه درپیش گرفتند و هاروی با نوازندگان جدید کار را ادامه داد. مایک هاروی به‌عنوان بیسیست و جان پریش و جو گور(هر دو گیتاریست) هم‌گروهی‌های جدید هاروی بودند.<ref>[http://www.ticketmaster.com/PJ-Harvey-tickets/artist/752964 بیوگرافی پی‌جی هاروی در وب‌گاه ticketmaster.com <!-- Bot generated title -->]</ref> ''Bring You My Love'' که در فوریهٔ ۱۹۹۵ منتشر شد تحسین منتقدان را برای پی‌جی هاروی به همراه داشت. با تغییر در ترکیب گروه، هاروی در نوع موسیقی گروه هم تغییراتی داده بود و آهنگ‌های آلبوم جدید آلترنتیو راکی بودند که صداهای‌شان رساتر و [[بلوز|بلوزی‌تر]] بود. به لطف حمایت قابل توجه نشریه‌ها و پخش مکرر تک‌آهنگ «Down by the Water» از [[ام‌تی‌وی]] و رادیو مدرن راک، آلبوم به مرور مسیر موفقیت را پیمود و در ردهٔ ۴۰‌ام۴۰ام جدول پرفروش‌ترین‌های آمریکا قرار گرفت.<ref>[http://www.mtvmusic.com/harvey_pj بیوگرافی پی‌جی هاروی در وب‌گاه mtvmusic.com <!-- Bot generated title -->]</ref> هاروی تمام سال ۱۹۹۵ را به برگزاری تور ''Bring You My Love'' گذراند و سال بعدش بیشتر به استراحت و کم‌تر به موسیقی پرداخت. از معدود فعالیت‌های موسیقی هاروی در سال ۱۹۹۶ همکاری با [[نیک کیو]] در ضبط آلبوم ''Murder Ballads'' و انتشار آلبوم دونفرهٔ ''Dance Hall at Louse Point'' با جو پریش بود.

در پی بازگشت اِلیس، پی‌جِی هاروی مجددامجدداً شکل گرفت و گروه آلبوم ''?Is This Desire'' را در سال ۱۹۹۸ روانهٔ بازار کردند. دو سال بعد آن‌ها آلبوم ''داستان‌هایی از شهر، داستان‌هایی از دریا'' را منتشر کردند که در واقع نوعی بازگشت هاروی به فضای آلبوم‌های اولیه‌اش بود. قطعات آلبوم جدید، حال و هوایی پرخاشگر داشتند که نتیجهٔ ۶ ماه اقامت هاروی در شهر نیویورک در سال ۱۹۹۹ بود.<ref>[http://www.starpulse.com/Music/Harvey,_PJ/Biography بیوگرافی پی‌جی هاروی در وب‌گاه starpulse.com <!-- Bot generated title -->]</ref> ''داستان‌هایی از شهر، داستان‌هایی از دریا'' در سال ۲۰۰۱ یک [[جایزه مرکوری|جایزهٔ مرکوری]] برای هاروی به ارمغان آورد. او اولین زنی است که به دریافت این جایزه مفتخر شده است.<ref>[http://www.playgamesonline.org/mp3/PJ-Harvey.html بیوگرافی پی‌جی هاروی در وب‌گاه playgamesonline.org <!-- Bot generated title -->]</ref>