تجزیه‌کننده: تفاوت میان نسخه‌ها

 

در بعضی وضعیتها اسکنر قبل از اینکه تصمیم بگیرد که چه توکنی را به پارسر بفرستد، نیاز دارد که چند کاراکتر دیگر را نیز، از ورودی بخواند. مثلاً اسکنر با دیدن علامت <در ورودی نیاز دارد که کاراکتر ورودی بعدی را نیز بخواند. در صورتیکه این کاراکتر = باشد، در نتیجه توکن '<=' و در غیر اینصورت توکن ' <' تشخیص داده می‌شود. در این مورد باید کاراکتر اضافی خوانده شده مجدداً به ورودی برگردد.

به عنوان مثال کلمهٔ Do در زبان فرترن را در دستور زیر در نظر بگیرید: do bi =1.25 تا زمانیکه به نقطهٔ اعشار در 1.25 نرسیده باشیم نمی‌توان گفت که do در این دستور کلمه کلیدی نیست، بلکه بخشی از متغیری است که نام آن do bi است.

به همین ترتیب در دستور do bi=1،25 تا زمانیکه علامت کاما دیده نشود، نمی‌توان گفت که این دستور یک حلقهٔ do می‌باشد.

جدا کردن کلمهٔ کلیدی THEN از متغیری که نام آن Then است بسیار مشکل است. در این موارد معمولاً پارسر تشخیص نهایی را خواهد داد.

2-2- خطاهای واژه ای(Lexical Errors):

از آنجایی که fi می‌تواند نام یک متغیر مجاز باشد، اسکنر این توکن را به‌عنوان یک شناسه به پارسر میفرستد تا اینکه پارسر در اینمورد تصمیم بگیرد.

اما ممکن است خطاهایی پیش بیاید که اسکنر قادر به انجام هیچ عملی نباشد. در این مورد، برنامهٔ خطا پرداز (error handler) فرا خوانده می‌شودتاآن خطا را به نحوی برطرف کند.

به‌عنوان مثال دستور declare (arg1،arg2، … ،arn n) را در یک برنامهٔ pl/1 در نظر بگیرید.

در این دستور تا زمانیکه کاراکتر بعد از پرانتز سمت راست را بررسی نکنیم، نمی‌توان گفت که declare یک کلمهٔ کلیدی است و یا اسم یک آرایه‌است.

If forward is at end of first half then

Begin reload second-half;

[[رده:ساختار مترجم (رایانه)]]

[[رده:مترجم (رایانه)]]