غلامحسین فیض اللهی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۵:
به جهت علاقه ای که به هنر به ویژه میناکاری داشت در سن ۱۸ سالگی به [[اصفهان]] رفت تا در این زمینه هنرآموزی کند. وی نزد استاد [[شکرالله صنیع زاده]] که از برجسته ترین میناساز آن زمان بود آموزش [[میناسازی]] دید و بیش از بیست سال در کارگاه وی فعالیت کرد. رابطه بین او و استادش رابطه ای صمیمی و مریدانه بود که نقش شگرفی در پرورش وی داشت. سپس کارگاه شخصی اش را ایجاد کرد و سالها به آفرینش آثار هنری مشغول بود.
در زمانی که وی به میناسازی روی آورد این هنر در محدوده تزیین نگین انگشتری و دستبند گستره داشته که با تلاش و زحمت بسیاری که میناسازان آن زمان متحمل شدند پهنه این هنر سنتی را به حالت فعلی افزایش دادند. <ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://91.98.46.102:8080/Farhikhtegan/details.aspx?id=7203 |عنوان=غلامحسین فیض اللهی|ناشر= بنیاد ایران شناسی}}</ref> وی در سالهای آخر فعالیتش در کارگاهش که در [[بازار
غلامحسین فیض اللهی در نیمه شب هشتم آذر ماه ۱۳۷۶ درگذشت و در گلشن نام آوران [[باغ رضوان]] [[اصفهان]] به خاک سپرده شد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.isfahanportal.ir/framework.jsp?SID=2454 |عنوان=باغر رضوان اصفهان|ناشر=پرتال استان اصفهان}}</ref>
| |||