تشی: تفاوت میان نسخه‌ها

در فرهنگ‌های فارسی این نام‌ها نیز برای این جانور به‌کار رفته‌است: چوله، اتشی، بیهن، پـَهمَزَک<ref>پهمزک در [[گویش لاری]] به معنای بزمجه است. په در زبان‌های ایرانی به معنی بز است و پهمزک و [[بزمجه]] هر دو یعنی مکنده بز. نگا: چند واژه: صادق کیا، در: گاهنامه هنرهای زیبای کشور، شماره ۲، ۱۳۴۱ خورشیدی. ص۱۵۳.</ref>، جکاشه، چَکاسه، خارانداز، رُکاسه، رکاشه، ریکاسه، ریگاشه، زُکاسه، زکاشه، سُکاسته، سکاسه، سکاشه، سکاشته، کاسُج، کاسجوک، کولهکوله، بوزوم قوره(خراسانی).<ref>چند واژه: صادق کیا، در: گاهنامه هنرهای زیبای کشور، شماره ۲، ۱۳۴۱ خورشیدی. ص۱۵۳.</ref> همچنین گربه تیغی نیز گفته می شود و نامهای محلی چوله، سیخور، کرپی، کول تیغتیغه نیز دارد که گاه به غلط آنرا جوجه تیغی یا خارپشت می نامند.<ref>[http://www.bushehrnews.com/fa/news/66449/%D8%B9%DA%A9%D8%B3%D8%B4%DA%A9%D8%A7%D8%B1-%D8%AF%D9%84%D8%AE%D8%B1%D8%A7%D8%B4-%DB%8C%DA%A9-%D8%AD%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86 عکس/شکار دلخراش یک حیوان] بوشهرنیوز</ref> در شعری آمده است: «گرچه دارد ز اعتراض جهول/سینه پر تیر طعنه چون چوله/لیک نزدیک من چنان باشد/که سگ از دور میکند دوله»