گاه‌شماری اوستایی نو: تفاوت میان نسخه‌ها

 

====گاهنباران====

بنا به روایت یشتها و خرده اوستا در ایران قدیم تنها دو فصل تابستان و زمستان وجود داشته‌است که مدت آنها مساوی نبوده‌است. تابستان هفت ماهه و زمستان پنج ماهه بود. فصل تابستان معمولا از فروردین تا مهر و فصل زمستان از آبان تا اسفند به طول می‌انجامید. سال به شش بخش نابرابر به نام گاه تقسیم می‌شد که هرکدام از آنها «ییر» و یا «رتو»خوانده می‌شد و آخر هر یک از این شش گاه٬ جشن معروف گاهنبارها برگزار می‌گردید.

 

|میدیوزَرِیم Maidh-yo-zarem || نوروز || ۱۵ اردیبهشت || ۴۵ روز|| ۴۵امین روز سال || روز آفرینش آسمان

|-

|}

</center>

 

 

===جشن‌های ماهانه===