رایانه رومیزی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''رایانه رومیزی''' {{انگلیسی|Desktop computer}}، یک ماشین الکترونیکی است که داده‌های خام را به اطلاعات قابل فهم تبدیل می‌کند و برای استفاده روی میز در منزل یا محل کار ساخته شده‌است و از کامپیوترهای [[قابل حمل]] مثل لپ تاپ‌ها و PDAها فرق می‌کند. به کامپیوتر رومیزی میکروکامپیوتر هم می‌گویند. چهار نوع کامپیوتر رومیزی وجود دارد: کامپیوتر خانگی، یا کامپیوتر شخصی، واحدهای کاری work station، سرورهای اینترنتی و کامپیوترهای خاص مخابراتی.

چرتکه را پدر کامپیوتر می‌خوانند. کامپیوترهای رومیزی در سال‌های دههٔ ۱۹۷۰ و ۱۹۹۰ بسیار تولید شدند. یکی از آن‌ها [[ماشین حساب]] قابل [[برنامه ریزی]] و گران قیمت و سطح بالای ساختهٔ hp بود به نام hp۹۸۳۰ که یک صفحه کلید، یک سیستم‌عامل basic خاص hp بر اساس ROM، درایو کاست، نمایشگر [[ال‌ئی‌دی]] ۳۲ کاراکتری و یک پرینتر سریع در آن دور هم جمع شده بودند و می‌توانست یک پلاتر گرافیکی را هم به کار گیرد. یک واحد تجاری در لاولند در کلرادو هست که این محصولات‌ها را تولید می‌کند و آن را «شعبهٔ کامپیوتر رومیزی» hp می‌خوانند. IBM۵۱۰۰، Wang۲۲۰۰ و Tektronix۴۰۵۱ کامپیوترهای سرهم شده‌ای بودند که برخی از آن‌ها رشد کردند و تبدیل به واحدهای علمی یا کامپیوترهای کاری-تجاری کوچک شدند.

به جعبه‌های تشکیل شده از قطعات متعدد و مختلف که به حافظه و ترمینال خارجی نیاز داشتند میکرو کامپیوتر نام دادند تا از مینفریم‌ها و مینی کامپیوترهای دیگری که در آن زمان از از شرکت‌های بزرگ کامپیوتری قابل تهیه بودند تفادوت داشته باشند. در ۱۹۷۵ محصول Mits Alair ۸۸۰۰ اولین کامپیوتر رومیزی آمادهٔ تحویل و سر هم شده وارد شد. اما کلاکلاً به خاطر طراحی خاص این کامپیوتر که برای سرگرمی آماده شده بود تقاضا و [[بهره وری]] آن را محدود کردو در ۱۹۷۷ سه کامپیوتر به صورت تقریباً هم زمان وارد بازار کامپیوتر آمریکا شدند که به عنوان نسل‌های قبلی کامپیوترهای امروزی قابل ذکر هستند : Apple II، کومودور PET و Tandy TRS-۸۰. هر کدام از این ماشین‌ها برای استانداردهای امروز زیادی نامناسب و سطح پایین هستند. مثلاً TRS-۸۰ که یک صفحه نمایش سبز ۱۲ اینچی فسفری، یک جعبهٔ امتداد (expansion box) با دوازده کیلوبایت حافظه، یک صفحه کلید و یک ضبط کنندهٔ نوار داشت. حدود ۶۹۵ دلار هم به فروش رسید. این کامپیوترها هم چنین یک حافظهٔ نمایشی، یک صفحه کلید و گاهی حافظه و CRT را در یک واحد دور هم جمع می‌کردند.

در سال‌های دههٔ ۱۹۸۰ کامپیوترهای دسکتاپ جای بیشتری در جامعه برای خود باز کرد. طیف گستردهٔ مشتریان از بزرگ‌ترین شرکت‌ها تا کاربران خانگی کامپیوتر را برای کارشان مفید دیدند و جنبه‌های جالب تری در آن کشف کردند. فروش آن بسیار بالا رفت و نهایتانهایتاً هم با ورود اینترنت به عرصه در میانهٔ دههٔ ۱۹۹۰ کامپیوتر رومیزی در همه جای دنیای ما راه یافت.

* پروانه (فن) : کامپیوتر را خنک می‌کند. فن‌ها در همهٔ کامپیوترها حضور دارند و معمولاً هم بیش از یکی وجود دارد. یکی پردازنده را خنک می‌کند و یکی کنار جعبهٔ تغذیه‌است و احتمال دارد تعدادی هم برای خنک کردن [[کارت گرافیک]] و یا کل دستگاه وجود باشد.

* [[حافظهٔ کوتاه مدت]] و ناپایدار که با خاموش شدن کامپیوتر از بین می‌رود

* مودم – برای دست رسی به اطلاعات از طریق [[خط تلفن]] (اتصال تلفنیdial-up) برای دسترسی به BBS و اینترنت

* [[کارت شبکه]] – هر کامپیوتر را به سایر کامپیوترهای شبکه ربط می‌دهد تا بتواند با آن‌ها ارتباط برقرار کند. می‌توان باآن با اتصال باندپهن به اینترنت وصل شد.

کارت خوان – برای خواندن کارت‌های [[فلش مموری]] دوربین‌های دیجیتال، گوشی‌های تلفنی و پخش کننده‌های موسیقی و...

[[رایانه شخصی]] یکپارچه (All-in-one PC) به رایانه‌های رومیزی گفته می‌شود که نمایشگر (مانیتور) آن به کیسی که [[پردازشگر]] و دیگر قطعات اصلی رایانه در آن قرار دارد، متصل است. کامپیوتر اصلی (اوریجینال) [[مکینتاش]] اواسط دهه هشتاد میلادی و همچنین [[آی‌مک]] اواخر دهه ۹۰ و دهه اول قرن جدید شرکت [[اپل]] از رایانه‌های محبوب این گروه هستند. این نوع رایانه‌ها بیشتر از رایانه‌های رومیزی معمولی قابل حمل میباشند و فضای کمتری از میز را اشغال می‌کنند اما در زمینه ارتقاء کیفیت برای بالا بردن توانایی شان بسیار محدودند. گرچه تاحدودی این مشکلات در رایانه‌های یکپارچه جدیدتر رفع شده است.