زمین کروی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ویکیسازی رباتیک(۶.۷) >یونانیان باستان، سفرهٔ هفت سین، اجرام آسمانی، قبل از میلاد، گریز از مرکز، [[اسحاق ... |
|||
خط ۱:
{{ویکیسازی|تاریخ=آوریل ۲۰۱۳}}
[[
نظریهٔ زمین گرد یا کروی در اصل به زمان [[یونانیان باستان]] باز میگردد. تمدن یونان در حدود سال ۹۰۰ [[قبل از میلاد]] ظهور یافت و در طول هزار سال بعد، کمک بزرگی به ستارهشناسی نمود. ابتدا، در قرن ششم قبل از میلاد یونانیان دریافتند که زمین کروی است وﺍولین بار فیثاغورث دﺍنشمند یونانی کروی بودن زمین رﺍ ﺍظهار دﺍشت. آنها برای اولین بار محیط زمین، اندازه ماه و فاصله میان آنها را بدقت اندازه گرفتند. اگرچه آنها به اشتباه معتقد بودند که زمین کره ثابتی است که جهان پیرامون آن میگردد، ولی برخی از اندیشهها و شیوههای رصدشان تا اواخر [[قرن هفدهم]] کاربرد داشت.
پیش از آن که یونانیان نظریه کروی بودن زمین را مطرح نمایند، اکثر مردم عوام بر این باور بودند که زمینه مسطح است. برای مثال هندوها معتقد بودند که زمین مسطح و بر شانه ۴ فیل قرار دارد که به نوبه خود بر پشت چهار لاک پشت شناور در اقیانوسی بی کران ایستادهاند. مصریان باستان زمین را
همچنین اکثر تمدنها معتقد بودند که جهان زمین مرکز است، ولی بطلمیوس ستارهشناس یونانی (۱۶۸ ـ ۹۰ قبل از میلاد) بیشتر از سایرین برای این اندیشه معروف است. وی در کتابش المجسطی، قوانین اندازهگیری حرکات [[اجرام آسمانی]] را وضع نمود. به منظور تشریح حرکت رجعی برخی از سیارات، بطلمیوس اظهار کرد که مدار سیارات یک سلسله [[فلک تدویر]] پیچیده را دنبال میکند. البته حتی در اوایل قرون وسطی، هرگز تصور کروی شکل بودن زمین از بین نرفت. دانته شاعر ایتالیایی، در کتاب خود، کمدی الهی، فرض کروی شکل بودن زمین را پذیرفته است. همچنین ایرانیان باستان عقایدی مبنی بر گرد بودن زمین داشتهاند که بازتاب آنها را حتی میتوان در رسومی همچون [[رها کردن]] سیبی شناور در آب هنگام چیدن [[سفرهٔ هفت سین]] دید که نشانی از شناور بودن [[کرهٔ زمین]] در فضا و پویایی آن است.
==== اندیشههای آریستارخوس ====
معدودی از متفکران یونانی، مخصوصا آریستارخوس (۲۵۰ ـ ۳۲۰ قبل از میلاد) اندیشه زمین مرکزی بودن دنیا را به زیر سوال بردند. آریستارخوس به کمک هندسه از روی اندازه سایه زمین، ماه و خورشید در خلال خسوف و کسوف، اندازه نسبی آنها را محاسبه کرد. اعداد و ارقامش
[[
==== اندیشههای ارسطو ====
در حدود سال ۳۵۰ پیش از میلاد ارسطو، دلیل قاطعی بر گرد بودن زمین ارائه کرد. موثرترین دلیل وی این بود که اگر کسی به طرف شمال یا به طرف جنوب مسافرت کند، در افق روبروی او ستارگان جدیدی ظاهر میشوند و در افق پشت سر او ستارگانی که
همچنین مقطع سایه زمین بر ماه در هنگام خسوف، بدون در نظر گرفتن وضع ماه، همیشه به صورت یک دایره است. ارسطو میگوید همه این واقعیتها فقط هنگامی میتواند درست باشد که زمین کروی باشد.
[[
==== محیط کروی زمین ====
اولین فردی که محیط زمین را دقیق اندازه گرفت، اراتستن (۱۹۵-۲۷۶ قبل از میلاد) ریاضیدان یونانی بود. او میدانست که در ظهر اواسط تابستان، خورشید شهر سین، واقع در جنوب خانهاش در اسکندریه مصر،
==== زمین بیضوی ====
تا قرن هفدهم زمین به شکل کره کامل فرض میشد. این تصور از ۲۰۰۰ سال پیش تا آن زمان بر افکار تسلط داشت. ولی [[اسحاق نیوتن]] با توجه به چرخش زمین به دور خودش (حرکت وضعی زمین)، نتیجه متفاوتی بدست آورد. اسحاق نیوتن به متفاوت بودن سرعت سطح زمین در عرضهای جغرافیایی مختلف پی برد. او با قوانین خود نشان داد که هرچه چرخش سریعتر باشد، اثر [[گریز از مرکز]] بیشتر است، یعنی گرایش مواد به دور شدن از مرکز دوران بیشتر میشود.
از آنجا که سرعت در قطبها صفر است، پس اثر گریز از مرکز در قطبها تا استوا پیوسته افزایش مییابد. این بدان معناست که زمین در اطراف کمربند استوایی خود با شدت بیشتر رانده میشود. زمین مانند یک نارنگی در استوا برآمده و در قطبها فرورفته است. اسحاق نیوتن حتی فرورفتگی قطبها را حساب کرد و نتیجه گرفت که میبایستی در حدود ۱٫۲۳۰ تمام قطر زمین باشد. این عدد به عدد واقعی نزدیک است.
خط ۳۴:
== منابع ==
{{
{{پانویس}}
* [http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=
* {{یادکرد-ویکی |پیوند =http://en.wikipedia.org/wiki/Spherical_Earth |عنوان =Spherical Earth|زبان = انگلیسی |}}
[[رده:تاریخچه ستارهشناسی
[[رده:زمین]]
[[رده:ستارهشناسی باستان]]
[[رده:نقشهنگاری]]
[[رده:
▲[[رده:تاریخچه ستارهشناسی]]
|