اخلاق پزشکی: تفاوت میان نسخه‌ها

چارچوب رایج در تحلیل اخلاق پزشکی روش بکارگیری"اصول4 گانه" است که توسط تام بیوچامپ و جیمز چیلدرس در کتابشان بنام "قوانین اصول اخلاق زیستی پزشکی" فرض مسلم دانسته شده است. این روش، 4 اصل اخلاقی اولیه و ساده را شناسایی می کند که در تعامل با یکدیگر سنجیده و داوری می شوند و توجه فرد را به سمت حدود و وسعت کاربردشان جلب می کنند. این چهار اصل عبارتند از :

 

دیگر معیارهایی که گاهی اوقات مورد بحث قرار می گیرند عبارتند از:

ارزش ها و معیارهایی همچون موارد فوق پاسخگوی این که چگونه باید در یک موقعیت خاص اقدام مناسب انجام داد، نیستند بلکه قالبی مفید برای درک تعارضات فراهم می کنند. زمانی که ارزش های اخلاقی در تضاد و تناقض باشند ممکن است یک چالش اخلاقی یا بحران بوجود بیاید . گاهی اوقات هیچ راه حل مناسبی برای مشکل در اصول اخلاق پزشکی وجود ندارد و گاهاٌ معیارها و ارزش های جامعه پزشکی (یعنی بیمارستان و کارکنان آن) با ارزش های تک تک بیماران ، خانواده ها ، و یا یک جامعه غیر پزشکی بزرگتر در تعارض است . این درگیریها همچنین می تواند بین فراهم کنندگان خدمات بهداشتی درمانی و یا در بین اعضای خانواده بوجود بیاید . برخی بطور مثال اینطور استدلال می کنند که وقتی بیماران از انجام تزریق خون برای نجات زندگی شان اجتناب می کنند اصل خودمختاری و سود رسانی در تقابل با هم قرار میگیرند و در خصوص ابتلا به بیماری ایدز نیز تا حد زیادی حقیقت پنهان می شود.