جنگ دوم بالکان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات: es:Segunda Guerra de los Balcanes یک مقالهٔ خوب است
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵:
}}
 
دومین جنگ بالکان در روز ۱۶ ژوئن سال ۱۹۱۳ آغاز شد.این جنگ باعث متلاشی شدن اتحاد روسیه و بلغارستان شد.بلغارستان به عنوان تنها متحد روسیه در این منطقه ، اتحاد با این کشور را رها کرد.به همین دلیل صربستان از حمایت کامل روسیه برخوردار شد و این به جاه طلبی های صربستان دامن زد.این اعمال باعث ترس بیش از حد امپراطوری [[اتریش-مجارستان]] شد.
دومین جنگ بالکان در روز ۱۶ ژوئن سال ۱۹۱۳ آغاز شد.
 
== دلیل ==
[[پرونده:BwII kratovo.jpg|بندانگشتی|راست|200px|سربازان [[صربستان]] در جنگ دوم بالکان]]
دلیل شروع جنگ نارضایتی [[بلغارستان]] از تقسیم فتوحات [[جنگ اول بالکان]] در [[مقدونیه]] بود. دو متحد سابق [[بلغارستان]]، یعنی [[یونان]] و [[صربستان]] این توافق را پنهانی انجام داده بودند که موجب ناخرسندی [[بلغارستان]] شده بود. نیروهای این دو کشور حمله بلغارها را متوقف کردند و آنها را به درون خاک خودشان عقب راندند.
[[پرونده:BwII kratovo.jpg|بندانگشتی|راست|200px|سربازان [[صربستان]] در جنگ دوم بالکان]]
 
[[پرونده:Balkans at 1913.jpg|بندانگشتی|راست|200px|تقسیمات بالکان پس از جنگ دوم بالکان]]
== جنگ ==
در این میان [[رومانی]] و [[عثمانی]] هم از فرصت استفاده کردند و به [[بلغارستان]] حمله کردند. بلغارها کاملاً غافلگیرشده بودند و با دادن تعداد زیادی تلفات، مجبور به آتش بس شدند.
 
[[پرونده:Balkans at 1913.jpg|بندانگشتی|راست|200px|تقسیمات بالکان پس از جنگ دوم بالکان]]
== نتیجه ==
در پایان این جنگ [[پیمان بوخارست]] امضاء شد که به موجب آن [[بلغارستان]] بخش بزرگی از سرزمین‌هایی را که در [[جنگ اول بالکان]] تصرف کرده بود، از دست داد.<ref>http://en.wikipedia.org/wiki/Second_Balkan_War</ref>
== پیمان صلح و پس از آن ==
غنایم ارضی در عهدنامه بخارست و پیمان قسطنطنیه قرار گرفتند. بلغارستان بسیاری ار اراضی جنوب رومانی مقدونیه و عثمانی را که در [[جنگ اول بالکان]] اشغال کرده بود از دست داد.با حمایت قوی دیپلماتیک روسیه قلمروی مقدونیه 16 درصد افزایش یافت.قلمروی رومانی 5 درصد و قلمروی مونتنگرو 62 درصد بزرگ تر شد.<ref>Stickney, Edith Pierpont (1926). Southern Albania or Northern Epirus in European International Affairs, 1912–1923. Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-6171-0.</ref>
 
 
{{تاریخ-خرد}}