معنویت: تفاوت میان نسخه‌ها

معنویت در انواع مختلفی از مفاهیم فرهنگی و دینی شامل راهی معنوی تلقی می‌شود که در آن فرد می‌تواند به چیزی مثل سطح بالایی از هوشیاری یا انسان کامل شدن یا رسیدن به حکمت یا اتحاد با خدا یا خلقت دست یابد. [[تمثیل غار]] [[افلاطون]] که در کتاب هفتم جمهوری آورده شده است شرحی از یک سفر است (چنان‌که در نوشته‌های [[ترزای آویلایی]] آمده است). سفر روحانی مسیری است که بعد ذهنی و فردی دارد. سفر معنوی برای رسیدن به هدفی معلوم می‌تواند دوره‌ای کوتاه یا طولانی داشته باشد. هرحادثه ای در زندگی بخشی از این سفر است اما می‌توانمی‌تواند به طور خاص لحظاتی مشخص یا برجسته هم داشته باشد مانند تمرینات مختلف معنوی (از قبیل [[مراقبه]]، [[نماز]] و [[روزه]])؛. ارتباط با فردی که تجربه‌های عمیق معنوی را از سر گذرانده (که به او استاد،[[استاد]]، پیر،[[پیر]]، [[مرشد]] روحانی یا [[گورو]] می‌گویند) بسته به اینکه در چه فرهنگی باشد)؛باشد؛ رویکرد شخص به متون مقدس و ... اگر مسیر معنوی همه تاحدی یا کاملاً یکی باشد در ابتدای راه ممکن است این حالات به صورت آزمایش یا غلبه باشد،باشد. چنین آزمونهایی غالباً پیش از نتیجهٔ اجتماعیاجتماعی، امتحانی‌اند برای خود فردی که به آنها رسیده است. معنویت می‌تواند دو بعد داشته باشد: یکی رشد درونی، دیگری ابراز نتیجهٔ این رشد در جهان.