موشک سوخت مایع: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ویرایش 2.146.131.236 (بحث) به آخرین تغییری که FarbodBot انجام داده بود واگردانده شد |
|||
خط ۳:
موتور پیشران مایع، موتوری است که عمل احتراق شیمیایی در آن با استفاده از یک یا چند ماده اکسیدکننده و احیاشونده مایع، انجام میپذیرد. مجموعه این احیاشونده (سوخت) و اکسیدکننده، در اصطلاح پیشران نامیده میشوند. این پیشران به صورت تفکیکشده، در مخازنی در موشک پرتابگر ذخیره و نگهداری میشود و هنگام روشن شدن راکت، به محفظه احتراق تزریق شده و باعث ایجاد احتراق و تولید نیروی رانش میشود<ref>Sutton G.P., «Rocket Propulsion Elements», John Wiley & Sons Inc., Sixth Edition, ۱۹۹۲.</ref>. موتورهای سوخت مایع در دهههای ۶۰، ۷۰ و ۸۰ پیشرفت بسیار زیادی کردند و نوع پیشران آنها دچار تغییر و تحولات عمدهای شد. اما امروزه با پیشرفت فناوری، موتورهای پیشران جامد توانستهاند به دلیل مزایای نسبتاً زیادی که دارند، تا حد زیادی جای موتورهای پیشران مایع را در صنایع فضایی بگیرند.
کنستانتین تسیلکوفسکی روسی، پدر علوم راکتی، اولین کسی بود که اصول راکتهای پیشران مایع را در کتاب خود تحت عنوان تحقیق و بررسی پیرامون فضای بینسیارهای با استفاده از وسایل عکسالعملی، در سال ۱۸۹۶، مطرح کرد.
خط ۹:
آغاز عصر فضا را میتوان ثمره پیشرفت بشر در طراحی و ساخت راکتهای سوخت مایع دانست. اولین پرتابگرهای قدرتمند تاریخ مانند ساترن-۵ آمریکایی و انرگیای روسی با سامانه راکتی پیشران مایع کار میکردند. در این سامانهها معمولاً از کروسین یا هیدروژن به عنوان سوخت و از اکسیژن مایع به عنوان اکسیدکننده استفاده میشد.
== اجزا و نحوه عملکرد ==
[[پرونده:NASA bipropellant Lrockth.png|thumb]]
|