برابری قدرت خرید: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ویرایش Aleem (بحث) به آخرین تغییری که NSB.HEYDARI89 انجام داده بود واگردانده شد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۷:
== انواع نرخ مبادله PPP ==
دو نوع طبقه بندي انواع PPP، وجود دارد که به شرح زير است:
اگر از قيمت های کالاهای قابل معامله مثل اتومبيل، لوازم خانگي و ... استفاده شودPPP قابل معامله و اگر قيمت های کالاهای غير قابل معامله، به کار رود مثل خانه، شهريه هاي مدارس و...PPP غير قابل معا مله به دست مي آيد. غالباPPP قابل معامله موردنظر است. ===PPP مطلق و PPP نسبی ===
{{وسطچین}} <math> PPP= \frac{\ P (CBA)}{\ P (CBB)} </math> {{پایان چپچین}}
CBA : قیمت یک سبد کالا در کشورA
CBB : قیمت یک سبد کالا در کشورB
سازمان همکاری اقتصادی و توسعه و اداره آمار جامعه اروپا مسئوليت محاسبه PPP را به عهده دارند. اتحاديه اروپا PPP را برای كشورهای اروپايی و سازمان همکاری اقتصادی و توسعه اين شاخص را برای كشورهای غير اروپایی عضو اين سازمان و نيز کشورهايی چون روسيه، چين، اوکراين و ... محاسبه می کنند. با اين نرخ برابري به دست آمده، GDP کشورهای مورد نظر، قابليت مقايسه با يکديگر را خواهند داشت . البته بانک جهانی نيز به صورت جداگانه با اهدافی چون مقايسه سطح فقر در بين کشورها ، اين نرخ برابری را محاسبه می كند اما سازمان همکاری اقتصادی و توسعه و اتحاديه طبق برنامه و هدف واحدی مسئوليت اين امر را دارند.
سطر ۶۱ ⟵ ۶۵:
از معروفترين رو ش هايي که براي محاسبه برابري قدرت خريد وجود دارند، مي توان به سه روش CPD,G-K,EKS
اشاره کرد که در زير به اختصار به شرح آنها مي پردازيم :
اين روش در سال ۱۹۵۸ به وسيله Khamis, Geary پيشنهاد شد. در اين روش،مجموعه ای از قيمت های بين المللی و مقادير تمام اقلام برآورد می شوند.حل معادلات روش G-K به وسيله روش تکرار صورت مي پذيرد. در اين روش، يک کشور را به عنوان کشو ر پايه درنظر مي گيريم. [[داده]] هاي اصلي و اوليه که در ابتداي کاربايد موجود باشندهزينه ها Eij و برابری های PPij در سطح اقلام اصلی هستند.
اين روش از يک رگرسيون ساده برای اندازه گيری تفاوت سطوح قيمت درکشورهای مختلف استفاده می کند.روش CPD ،ابتدا به وسيله سامرز در سال ۱۹۷۳ ،به عنوان روشی برای برآورد داده های گمشده مربوط به قيمت، در مقايسات بين المللی پيشنهاد شد،به دنبال آن در مراحل اوليه ICP به عنوان ابزاری جهت هم فزونی
قيمت ها در سطح انواع محصولات اقلام اصلی (سطوح پائين اقلام اصلی ) استفاده شد که البته بعدا روش EKS جايگزين اين روش شد.
اين روش در سال ۱۹۶۴ توسط التتو، کوفوز و زولس پيشنهاد شد. در اين روش، با استفاده از يک [[ماتريس]] که شامل مقايسات دوبعدی بين کشورها می باشد، شاخص های برابری قدرت خريد به دست می آيند که ويژگی ترايايی را دارا می باشند- داده های مورد نياز، قيمت انواع محصولات اقلام اصلی و هزينه مربوط به هريک از اقلام اصلی در کشورهای تحت مقايسه می باشند . البته مواردی وجود دارد که در آنها، بعضی از محصولات جز و الگوی مصرفی در يک کشور بوده و قيمت گيری شده اند، اما در بعضی از کشورها، قيمت گيری نمی شوند - روش اوليه EKS که به وسيله سازمان همکاری اقتصادی و توسعه و اتحاديه اروپا به کار می رود از سه [[شاخص لاسپيرز]]، [[شاخص پاشه|پاشه]] و [[شاخص فیشر| فيشر]] استفاده می کند.مشکلی که اين روش دارد اين است که وزن های برابر به تمام مقايسات دوگانه داده می شود.
مشکل اصلی روش EKS اين است که اين شاخص، ويژگي [[جمع پذيری]] ندارد . به اين ترتيب که جمع اين شاخص در سطح مؤلفه های حساب های ملی با برابری کل مساوی نيست.
|