برزخ: تفاوت میان نسخه‌ها

از آيات قرآن كاملا اين مطلب استفاده می‏شودمی‌شود كه‏كه غير از دنيای قيامت كه در آن به حساب كلی افراد رسيدگی می‏شودمی‌شود ، دنيای‏دنيای ديگری در بين اين دنيا و دنيای قيامت وجود دارد كه آن را اصطلاحا می‏گويندمی‌گويند عالم برزخ . برزخ يعنی حائل و واسطه . عالم‏عالم برزخ يعنی عالمی كه در بين عالم دنيا و عالم آخرت قرار گرفته . و لهذا در عالم برزخ هم با اينكه هنوز حساب كلی افراد رسيدگی نشده است و در قيامت بايد رسيدگی بشود ، افراد مختلفند ، بعضی متنعمند و بعضی معذب . اين است كه فرموده‏اندفرموده‌اند : « القبر اما روضه من رياض الجنه ، او حفره من‏من حفر النيران » عالم قبر برای انسان يا به منزله باغی است از باغهای‏باغهای بهشت و يا به منزله گودالی است از گودالهای جهنم . اهل سعادت ، از همان آن توفی و مردن ، سعادتشان شروع می‏شودمی‌شود ، و اهل عذاب ، از همان آن‏آن مردن ، عذاب برزخيشان آغاز می‏گرددمی‌گردد . اين آيه بر همين مطلب دلالت می‏كندمیكند قرآن نمی‏گويدنمی‌گويد كه قبل از قيامت ، مردم ، چه سعيد و چه شقی همين طور منتظر نگهداشته می‏شوندمی‌شوند برای محاكمه نهايی و تا آن وقت همه در يك حالت‏حالت انتظار بسر می‏برندمی‌برند . و لهذا می‏فرمايدمی‌فرمايد اگر ببينی آن زمان را كه فرشتگان‏فرشتگان می‏آيندمی‌آيند اخذ می‏كنندمیكنند ، توفی می‏كنندمیكنند ، تحويل می‏گيرندمی‌گيرند به تمام و كمال كافران‏كافران را و فقط بدنشان می‏ماندمی‌ماند كه بعد می‏پوسدمی‌پوسد ، و اينها را معذب می‏دارندمی‌دارند ( عذاب عالم برزخ ) . اين بدن ديگر در كار نيست ولی معذلك عذابش هست . « يضربون وجوههم و ادبارهم »از پيش رو و پشت سر ، اينها را می‏زنندمی‌زنند و به آنها می‏گويندمی‌گويند عذاب سوزان را بچشيد . « ذلك بما قدمت ايديكم ، و ان‏ان الله ليس بظلام للعبيد ». اين آيه دو فراز دارد : يكی « ذلك بما قدمت‏قدمت ايديكم »و ديگر : « و ان الله ليس بظلام للعبيد ». اين دو فراز مكمل‏مكمل يكديگرند . وقتی كه صحبت عذابهای دردناك می‏شودمی‌شود ، فورا به ذهن انسان‏انسان

می‏آيدمی‌آيد كه چرا خدا چنين عذاب می‏كندمیكند ؟ آيا اين العياذ بالله ظلم نيست از طرف خداوند ؟ قرآن هميشه اينطور جواب می‏دهدمی‌دهد : « ذلك بما قدمت ايديكم »اينها همه به موجب آن چيزهايی است كه‏كه دستهای خودتان آنها را پيش فرستاده است ، يعنی تمام اين عذابها و متقابلا نعيمها ، عذابها و نعيمهايی است كه به دست خودتان آنها را پيش‏پيش فرستاده‏ايدفرستاده‌ايد . خدا هرگز به بندگان خودش ظلم نمی‏كندنمیكند . آيات قرآن كه اين‏اين مطلب را می‏رساندمی‌رساند زياد است . در قرآن ، هميشه عموم مشيت الهی به چشم‏چشم می‏خوردمی‌خورد يعنی قرآن در مسئله مشيت الهی چنين نيست كه مثلا ثنوی باشد و بگويد بعضی امور تحت مشيت الهی است ولی بعضی ديگر تحت مشيت الهی‏الهی نيست ، بلكه می‏گويدمی‌گويد همه چيز تحت مشيت الهی است ولی انتساب هر چيزی‏چيزی به اراده خداوند از مجرای سبب و علت خودش است . كارهای بشر هم‏هم انتسابش به خداوند از طريق خود بشر و اختيار و اراده اوست . <ref>كتاب توحید شهید مرتضی مطهری</ref>