شاذلیه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز رده:اصلاح نویسه‌های پنهان و حذف موارد زائد
MahdiBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۴) +مرتب+تمیز (۸.۰۱): + رده:تصوف در آفریقا
خط ۱:
[[Imageپرونده:humaithara on urus.jpg|چپ|thumbبندانگشتی|230px|درگاه «مقدس» امام شاذلی، حُمیثره، مصر.]]
 
'''شاذِلیه''' طریقتی است از [[تصوف]] که [[ابوالحسن شاذلی]] (۶۵۶ - ۵۹۳) آن را بنیاد نموده است؛ مریدان و پیروان طریقت شاذلیه، شاذلی خوانده می‌شوند. این طریقت صوفیه بیشترین پیروان را در [[شمال آفریقا]] و به ویژه کشورهایی چون [[مراکش]]، [[مصر]]، [[سوریه]]، [[لیبی]] و [[سودان]] دارد.
خط ۵:
شماره فرقه‌هایی که از شاذلیه جدا شده‌اند به سیزده میرسد و در میان خود شاذلیه پیروان طریقه شیخیه، طیبیه و درقاویه از سایر گروه‌ها بیشتر است.
 
== پیشینه ==
شاذلیه از طریقت [[شعیب ابومدین]] که در [[الجزیره]] درگذشت، منشعب شده‌است. [[عبدالسلام بن مشیش]] از شاگردان ابومدین بود که آموزه‌های وی را نوشت و به ابوالحسن شاذلی منتقل کرد. ابوالحسن شاذلی در روستای عماره در مراکش به دنیا آمد و برای رواج دادن آموزه‌های خود به تونس کوچید. وی در سر راه سفر به حج در بیابان [[عیذاب]] مصر جان داد.
 
[[ابوالعباس المرسی]] از دیگر شخصیت‌های بارز طریقت شاذلیه است، که اصلاً از [[مرسیه]] در [[اندلس]] بود اما در [[اسکندریه]] [[مصر]] می‌زیست؛ وی قطب طریقت و خلیفه ابوالحسن شاذلی پس از وی است. در دوران معاصر، از شیوخ بزرگ طریقت شاذلیه [[شیخ احمد علوی]] است که [[مارتین لینگز]] در کتاب [[عارفی از الجزایر]] به باورها و دیدگاه‌های او پرداخته‌است.
 
دو انشعاب بزرگ طریقت شاذلیه، [[دروقیه]] و [[مریمیه]] است. [[دروقیه]] در اواخر قرن هجدهم میلادی بنیان نهاده شد و به نام [[محمد عربی دروقی]] شناخته می‌شود. انشعاب دیگر، مریمیه‌است که [[شیخ عیسی نورالدین احمد]] یا [[فریتهوف شوئون]]، شاگرد اروپایی [[شیخ احمد علوی]] آن را بنیان نهاد. انشعاب مریمیه بیشترین پیروان را در اروپا و آمریکای شمالی دارد؛ [[مارتین لینگز]]، [[تیتوس بورکهارت]] و [[سید حسین نصر]]<ref>سید حسین نصر، آموزه‌های صوفیان، ترجمه حسین حیدری و محمد هادی امینی، قصیده سرا</ref> از پیروان طریقت شاذلیه مریمیه هستند.
 
== روش ==
درباره شاذلیه گفته‌اند که این طریقت آسان‌ترین طریقت‌هاست زیرا نیازی به مجاهدت‌های پیچیده و طاقت‌فرسا ندارد. در طریقت شاذلیه از سازهای موسیقی خبری نیست و تنها به آهنگ‌های موزون دعا و یا اشعار [[عرفانی]] اکتفا می‌شود که هنگام تلاوت، روندی تصاعدی و شتابدار دارد.
 
خط ۲۰:
 
== منابع ==
* حائری، محمدحسن، «عرفان و تصوف؛ کلیاتی در اصول و مبانی عرفان»، چاپ اول، انتشارات بین‌المللی الهدی، ۱۳۸۲.
* ویکی‌پدیای انگلیسی
{{پانویس}}
 
{{مذاهب اسلامی}}
 
[[رده:پیگیری ربات حذف کارکتر نادرست]]
[[رده:تصوف]]
[[رده:تصوف در آفریقا]]
[[رده:پیگیری ربات حذف کارکتر نادرست]]