طومارهای دریای مرده: تفاوت میان نسخه‌ها

در سال ۱۹۴۷ میلادی در منطقه قمران <ref>Qumran</ref> در [[فلسطین]] و در کرانه [[دریای مرده]]، طومارهایی کشف شد که در پژوهش‏هایپژوهش‌های مربوط به آئین [[یهودیت]] و [[مسیحیت]] اهمیت به سزائی داشت.

چوپانی از قبائل بومی ساکن این منطقه بز گله‏اشگله‌اش را گم می‏کندمی‌کند. هنگام جستجو جهت یافتن آن، به غاری می‏رسدمی‌رسد. سنگی را در این غار می‏اندازدمی‌اندازد. در این هنگام صدای برخورد این سنگ با ظرفی سفالین، باعث کنجکاوی او می‏شودمی‌شود. پس از ورود به این غار، خمره‏ایخمره‌ای سفالین در این غار می‏یابدمی‌یابد که درون آن طومارهای قدیمی وجود داشت<ref>ورمز، گزا، النصوص الکامله لمخطوطات البحر المیت، ترجمه دکتر سهیل زکّار، دار قتیبه، چاپ اول، سال ۲۰۰۶، ص۲۹ </ref>.

و این سرآغاز کشفیات طومارهای دریای مرده بود. پس از این که مسئولین محلی، پی به وجود این طومارها می‏برند،می‌برند، عملیات باستان‏شناسیباستان‌شناسی را در این منطقه آغاز می‏کنندمی‌کنند. تا سال ۱۹۵۸ کلّ طومارهایی که در یازده غار از غارهای این منطقه قرار داشت، کشف می‏شوندمی‌شوند<ref>سومر، دوبون؛ مخطوطات قمران، البحر المیت؛ ترجمه موسی دیب الخوری، دارالطلیعه الجدیده، چاپ اول، ۱۹۹۸، ج۱، ص۲۳</ref>.

نویسندگان این طومارها جمعی از یهودیان بودند که دارای نگرشی عرفانی بودند. این گروه به نام إسنی‏هاإسنی‌ها<ref> Essins</ref> شهرت یافتند. یهودیان اسنی به خاطر آن که با آموزه‏هایآموزه‌های یهودیان صدوقی (یهودیان معبد) مخالف بودند، ناچار شدند از شهرها خارج شوند و در منطقه قمران سکنی گزینند. این عرفای یهودی، در این منطقه آزادانه به عبادت و انجام اعمال عبادی خود مشغول شدند<ref> F.F. Bruce, Second Thoughts On The Dead Sea Scrolls. Paternoster Press, 1956 p.112</ref>. "پلینی کبیر" مورخ رومی به وجود این تجمعات در این منطقه اشاره کرده است<ref>بنتلی، جیمز؛ اکتشاف الکتاب المقدس، قیام المسیح فی سیناء؛ ترجمه آسیا محمد الطریحی، سینا للنشر، ص۱۴۹</ref>.

این طومارها در موزه‏ایموزه‌ای در [[شهر قدس]] نگهداری می‏شدمی‌شد و تحقیقات علمی در مورد آن زیر نظر کمیسیونی هشت نفره و به ریاست کشیشی فرانسوی به نام رونالد دو وو<ref>Roland de Vaux</ref> آغاز شد.

پس از این که این شهر توسط اسرائیل در ژوئن سال ۱۹۶۷ اشغال شد، کلّ این طومارها (به جز طوماری مسی که در موزه‏ایموزه‌ای در کشور اردن نگهداری می‏شدمی‌شد) در اختیار آنها قرار گرفت<ref>ورمز، گزا، پیشین، ص۳۵ </ref>.

به تدریج این طومارها ترجمه و منتشر شد. ولی از همان ابتدا، انتشار این طومارها موجب بروز جدالی پایان‏ناپذیرپایان‌ناپذیر شد.

=== تردیدهایی در مورد ادعای انتشار تمامی متون کشف‏شدهکشف‌شده ===

بر اساس برخی گزارشها، تمام طومارهایی که از غار شمارهٔ چهار (که نسبت به سایر غارهای این منطقه، مهم‏ترینمهم‌ترین کشفیات در آن صورت گرفت) در قمران به دست آمد، منتشر نشد.<ref>مراجعه کنید: The People of the Dead Sea Scrolls, p27</ref>

این طومارها از چند بُعد در مسیحیت‏شناسی،مسیحیت‌شناسی، حائز اهمیت است.

این طومارها در زمانی بین قرن دوم پیش از میلاد تا نیمه‏ینیمه‌ی دوم قرن اول میلادی، نگاشته شده است. و این همزمان با زندگی [[عیسی مسیح]] در منطقه بیت‏لحمبیت‌لحم و ناصره و قُدس است. و این سه منطقه در فاصله بسیار نزدیکی از قمران واقع شده است. هنگامی که خبر کشف این طومارها در قمران به دست آمد، محققان امید داشتند که اطلاعات جدیدی از زندگی [[حضرت عیسی]] به دست بیاورند. ولی نکته عجیب این جا بود که این طومارها هیچ اشاره‏ایاشاره‌ای به عیسی مسیح و زندگی وی نکرده بود<ref>پیشین، ص۱۱۵</ref>.

نکتة حائز اهمیت آن بود که این طومارها حاوی ۲۰۰ [[نسخه خطی]] از عهد قدیم بود. از آنجا که قدیمی‏ترینقدیمی‌ترین نسخه خطی عهد قدیم به قرن دهم میلادی بر می‏گردد،می‌گردد، اکتشاف این نسخه‏هانسخه‌ها در مستندسازی عهد عتیق و رفع اختلاف نسخه‏هاینسخه‌های آن اهمیت بسزائی داشت<ref>ورمز، گزا، پیشین، ص۴۰و ۴۱</ref>.

در سال ۱۹۹۲ نشریه ایندیپندنت، قسمتی از طومار مکاشفه‏ایمکاشفه‌ای آرامی به شماره 4Q246 که در غار شماره ۴ کشف شده بود را منتشر نمود. در این طومار در مورد آخرالزمان می‏گویدمی‌گوید که فرزند خدا در آخرالزمان ظهور می‏کندمی‌کند و اوصافی که برای او بر می‏شماردمی‌شمارد با اوصاف حضرت عیسی (که مسیحیان او را تنها فرزند خدا می‏دانندمی‌دانند که در [[آخر الزمان]] ظهور می‏کندمی‌کند) مطابقت ندارد<ref>The Independent, Tuesday, 1 September 1992</ref>

این نکته بر خلاف آموزه‏هایآموزه‌های مسیحی است که مسیح را تنها فرزند خدا می‏داندمی‌داند که در آخر الزمان ظهور می‏کندمی‌کند.