کیتن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''کیتن''' به اعتقاد مردم [[عیلام]] باستان به نیرویی اسرارآمیز و فوق طبیعی همهٔ خدایان گفته می‌شود. کیتن طلسم و [[فره ایزدی]] بود، و به منظور حمایت و حتی تنبیه به کار می‏رفتمی‌رفت. فرمانروایان عیلام سلطه خود را براساس حمایت سحرآمیز کیتن بنیان نهاده‌بودند، و به منزلهٔ نمایندگان زمینی کیتن آسمانی به شمار می‏آمدند،می‌آمدند، ضمن آنکه خدایان دارای کیتن بودند، [[هومبان]] را برخوردار از فره ویژه فرمانروایان می‏دانستندمی‌دانستند. شاهان خود را در برابر رعیت کارگزاران زمینی کیتن الهی می‌دانستند. کسی که به آن تعدی می‌کرد زندگی خود را می‌باخت و مطرود می‌شد.<ref>{{پک|بهزادی|۱۳۶۹|ف=قوم‌های کهن: عیلام (دین، هنر و فرهنگ)|ص=۸۱۹ }}</ref>