استرپتوکوک پیوژنز: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۴) +املا+مرتب (۴،۶): + رده:مخملک |
جز ویکیسازی رباتیک(۷.۵) >بیماریهای خود ایمنی، هیالورونیک اسید، اسید هیالورونیک، گلبولهای قرمز، [[ساختار... |
||
خط ۱۶:
| binomial_authority = Rosenbach 1884
}}
'''استرپتوکوک پیوژنز'''{{به لاتین|''Streptococcus pyogenes''}} کوکسیهای گرم مثبتی هستند که در گروه A [[طبقه بندی]] لنسفیلد قرار میگیرد. استرپتوکوک پیوژنز هنگامی که بر روی آگار خون دار رشد میکند، بتا همولیتیک است<ref>Ryan KJ, Ray CG (editors) (2004). Sherris Medical Microbiology (4th ed.). McGraw Hill. ISBN 0-8385-8529-9.</ref>.
استرپتوکوکها از نظر تولید [[آنزیم
== سروتیپ بندی ==
در سال ۱۹۲۸، [[ربکا لنسفیلد]] با استفاده از پروتئین M (پروتئین سطحی و فاکتور بیماریزایی مهم در استرپتوکوک پیوژنز)، روشی را برای سروتیپ بندی (سروتایپینگ) استرپتوکوک پیوژنز ابداع نمود<ref>Lancefield RC (1928). "The antigenic complex of Streptococcus hemolyticus". J Exp Med 47 (1): 9–10. doi:10.1084/jem.47.1.91.</ref>. در سال ۱۹۴۶، لنسفیلد، طبقه بندی سرولوژیکی بر اساس پروتئین سطحی T را طراحی کرد<ref>Lancefield RC, Dole VP (1946). "The properties of T antigen extracted from group A hemolytic streptococci". J Exp Med 84 (5): 449–71. doi:10.1084/jem.84.5.449.</ref>. تاکنون ۱۰۰ سروتیپ T و ۲۰ سروتیپ M در استرپتوکوک پیوژنز شناخته شدهاست.
== بیماریزایی ==
[[پرونده:Streptococcal pharyngitis 1.jpg|انگشتی|250px|فارنژیت استرپتوکوکی (گلودرد چرکی). به تورم لوزهها و اگزودا توجه کنید]]
این باکتری بیماریهای مهمی را در انسان ایجاد میکند. [[فارنژیت]] (گلودرد چرکی)، زرد زخم، باد سرخ، [[سلولیت]]، فاسئیت نکروزان ([[قانقاریا]]) از بیماریهای مهمی هستند که توسط استرپتوکوک پیوژنز ایجاد میشوند. برخی از سویههای باکتری توکسینهایی (سمها) تولید میکنند که در ایجاد بیماری نقش دارند مانند [[مخملک]] و سندرم شوک توکسیک<ref>Ryan KJ, Ray CG (editors) (2004). Sherris Medical Microbiology (4th ed.). McGraw Hill. ISBN 0-8385-8529-9.</ref>.
استرپتوکوک پیوژنز میتواند در [[بیماریهای خود ایمنی]] نقش داشته باشد. علت این امر را شباهت بافتهای بدن با [[ساختار پروتئین]] M میدانند. آنتی بادیهایی که علیه پروتئین M ایجاد میشود با بافتهای خود بدن واکنش میدهد و در نتیجه بیماری [[خود ایمنی]] ایجاد میشود. [[تب روماتیسمی]] (قلب) و [[گلومرولونفریت]] (کلیه)، دو بیماری خود ایمنی مرتبط با باکتری هستند<ref>Ryan KJ, Ray CG (editors) (2004). Sherris Medical Microbiology (4th ed.). McGraw Hill. ISBN 0-8385-8529-9.</ref>.
== فاکتورهای بیماریزایی ==
استرپتوکوک پیوژنز، فاکتورهای بیماریزایی مختلفی را تولید میکند. این باکتری با استفاده از این فاکتورهای بیماریزایی میتواند به سلولهای میزبان بچسبد، از [[سیستم ایمنی]] میزبان فرار کند یا در بدن پخش شود<ref>Patterson MJ (1996). Streptococcus. In: Baron's Medical Microbiology (Baron S et al. , eds.) (4th ed.). Univ of Texas Medical Branch. ISBN 0-9631172-1-1.</ref>.
* '''کپسول:'''
کپسول از [[هیالورونیک اسید]] تشکیل شدهاست و موجب مقاومت باکتری نسبت به هضم شدن در برابر نوتروفیلها خواهد بود.
* '''پروتئین M:'''
پروتئین M موجب مهار اپسونیزاسیون توسط سیستم کمپلمان میزبان میشود. همچنین میتواند با اتصال به فیبرینوژن، اپسونیزاسیون را مهار کند. با این وجود، این پروتئین نقطه ضعف باکتری است زیرا آنتی بادیهای تولید شده علیه آن، موجب به دام افتادن باکتری توسط فاگوسیتها (گلبولهای سفید) خواهد شد. هر سویه، پروتئین M ویژه خود را تولید میکند. از پروتئین M برای سروتیپ بندی سویههای استرپتوکوک پیوژنز نیز استفاده میشود.
خط ۳۶:
پروتئین T (مقاوم به تریپسین)، پروتئین ثانویه ویژه تیپ است که شاخص اپیدمیولوژیکی مفیدی برای سویههایی است که پروتئین M را بیان نمیکنند. عملکرد دقیق پروتئین اخیر هنوز ناشناخته باقیماندهاست.
* '''استرپتولیزین O:'''
نوعی اگزوتوکسین است که در همولیز [[گلبولهای قرمز]] (بتا همولیز) نقش دارد. [[آنتی بادی]] تولید شده علیه استرپتولیزین O را میتوان در بدن شناسایی کرد. استرپتولیزین O یا به اختصار ASO بیانگر عفونت اخیر با استرپتوکوک پیوژنز است.
* '''استرپتولیزین S:'''
نوعی اگزوتوکسین است که دارای فعالیت کاردیوتوکسیک (اثر بر قلب) میباشد. استرپتولیزین S، ایمنی زا نیست و در برابر اکسیژن پایدار است (بر خلاف استرپتولیزین O). این توکسین، بسیاری از ردههای سلولی مثل نوتروفیلها، پلاکتها و اندامها را تحت تاثیر قرار میدهد.
خط ۴۴:
آنزیمی است که پلاسمینوژن را فعال کرده و به پلاسمین تبدیل میکند. استرپتوکیناز در هضم فیبرین و سایر پروتئینها نقش دارد.
* '''هیالورونیداز:'''
از مهمترین فاکتورهای گسترش باکتری در بدن است. هیالورونیداز، [[اسید هیالورونیک]] (مهمترین بخش بافت همبند) را تجزیه میکند.
* '''استرپتودورناز:'''
هر سویه میتواند تا ۴ نوع آنزیم DNase تولید کند. استرپتودورناز از به دام افتادن باکتری در دامهای خارج سلولی نوتروفیلی (neutrophil extracellular traps) که از جنس DNA هستند، جلوگیری میکند. آنتی بادیهای تولید شده علیه DNaseB، به عنوان یک شاخص مهم برای تشخیص عفونتهای پوستی استرپتوکوکی مطرح میباشد.
خط ۵۱:
== تشخیص ==
گرفتن سوآب از گلو (بیماران مبتلا له گلودرد چرکی) و کشت بر روی محیط آگار خون دار و استفاده از دیسک باسیتراسین، یکی از معمول ترین روشهای تشخیص آزمایشگاهی باکتری است. باکتری بر روی محیط آگار خون دار، بتا همولیتیک است و به باسیتراسین حساس میباشد. واکنش تست کاتالاز بر روی باکتری کشت یافته در محیط غیر خون دار، منفی است. باکتری از نظر تستهای CAMP و هیپورات، منفی است. همچنین میتوان با استفاده از تستهای سرولوژیکی، [[آنتی ژن]] اختصاصی گروه A را به راحتی در سویه مشکوک تشخیص داد<ref>Kellogg JA, Bankert DA, Elder CJ, Gibbs JL, Smith MC (September 2001). "Identification of Streptococcus pneumoniae revisited". J. Clin. Microbiol. 39 (9): 3373–5. PMC 88350. PMID 11526182.</ref>.
== درمان ==
درمان انتخابی، [[پنی سیلین]] است که حداقل به مدت ۱۰ روز تجویز میگردد<ref>Falagas ME, Vouloumanou EK, Matthaiou DK, Kapaskelis AM, Karageorgopoulos DE (2008). "Effectiveness and safety of short-course vs long-course antibiotic therapy for group a beta hemolytic streptococcal tonsillopharyngitis: a meta-analysis of randomized trials". Mayo Clin Proc 83 (8): 880–9. doi:10.4065/83.8.880. PMID 18674472.</ref>. تاکنون هیچ سویه مقاوم به پنی سیلین در استرپتوکوک پیوژنز کشف نشدهاست هرچند از سال ۱۹۸۵، گزارشهایی از سویههای تحمل کننده پنی سیلین ارائه شده است<ref>Kim KS, Kaplan EL (1985). "Association of penicillin tolerance with failure to eradicate group A streptococci from patients with pharyngitis". J Pediatr 107 (5): 681–4. doi:10.1016/S0022-3476(85)80392-9. PMID 3903089.</ref>. باکتری به ماکرولیدها، کلرامفنیکل و تتراسایکیلین حساس است اما میزان مقاومت در سویهها نسبت به آنتی بیوتیکهای اخیر، بیشتر میباشد.
== پیشگیری ==
خط ۶۵:
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
[[رده:استرپتوکوکاسیه]]
خط ۷۲:
[[رده:فیرمیکوتها]]
[[رده:مخملک]]
[[رده:ویکیسازی رباتیک]]
|