سنت (پیامبر اسلام): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱:
واژه ''{{transl|ar|DIN|'''سنت'''}}'' ({{به عربی|سنة}}, جمع {{lang|ar|سنن}} [[زبان عربی|عربی]]) از ریشه ({{lang|ar|سن}} [[زبان عربی|عربی]]) به معنای جریان ملایم و روان [آب] یا مسیر مستقیم شارش است. معنای عینی واژه مسیر مشخص و به خوبی پیموده است. سنت هنگام بحث منابع دین، سیره [[محمد]] پیامبر است که می آموخت و به عنوان معلم و بهترین نمونه شریعت عملاً اجرا می کرد.<ref>{{cite book|last=Islahi|first=Amin Ahsan|title=Mabadi Tadabbur i Hadith (translated as: Fundamentals of Hadith Intrepretation)|year=1989 (tr:2009)|publisher=Al-Mawrid|location=Lahore|url=http://www.monthly-renaissance.com/DownloadContainer.aspx?id=71|author=Amin Ahsan Islahi|authorlink=Amin Ahsan Islahi|accessdate=1 June 2011|language=Urdu|chapter=Difference between Hadith and Sunnah}}</ref> بنا بر باورهای اسلامی، برای اجرای احکام دین و مناسک دینی و شکل دادن زندگی در تطبیق با خواست خدا تمسک به این شیوه لازم است. قرآن یکی از وظایف پیامبر به عنوان فرستاده خدا را اجرای این اعمال می داند.
در دین [[اسلام]] و منابع دینی، سنت به سنت [[محمد امین]] [[پیامبر اسلام]] گفته می شود و به معنای تمامی رفتارها و گفتارهایی است که در حضور و زمان ایشان انجام می شده و نهی از آن نفرموده است.
در مذهب [[شیعه]]، علاوه بر پیامبر اسلام، [[امامان شیعه]] نیز داخل تعریف سنت دانسته شده اند. <ref>اصول الفقه، محمد رضا مظفّر، ج۳، ص۶۴. [http://www.wikifeqh.ir/منابع_فقه_شیعه#foot-main7]</ref>
در مجموع؛ سنّت در اصطلاح شیعیان یعنی گفتار و کردار و تقریرِ چهارده معصوم و در اصطلاح اهل سنّت یعنی گفتار و کردار و تقریرِ پیامبر. گفتار به معنای قول چهارده معصوم و کردار به‌معنای عمل و رفتار چهارده معصوم است. تقریر به‌معناي سکوتی است که علامت رضایت باشد.<ref>شب خیز، محمد رضا، اصول فقه دانشگاهی، نشر لقاء، قم - ایران، اول، ۱۳۹۲ ه ش .</ref>.
== جستارهای وابسته ==
* [[قرآن]]
سطر ۱۸ ⟵ ۲۲:
[[رده:اسلام]]
[[رده:اصطلاحات اسلامی]]
[[رده:فقه]]
[[رده:منابع فقهی]]
| |||