شهرستان لنکران: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸۷:
}}
 
'''لنکران''' (به [[ترکی آذربایجانی]]:''Lənkəran'') نام بخشی در جنوب غربی [[جمهوری آذربایجان]] است که نباید با [[شهر لنکران]] اشتباه شود. لنکران یکی از مناطق باستانی [[جمهوری آذربایجان]] است. کاوش‌های [[باستان‌شناسی]] تأیید می‌کنند که مردم از هزارهٔ سوم و دوم [[قبل از میلاد]] در خلال [[عصر مفرغ]] در این مکان سکونت داشته‌اند. این بخش در کرانهٔ غربی دریای [[خزر]] قرار دارد. مردم لنکران را [[تالش|تالش‌هاترکهای آذربایجانی‌]] ودر بخشی از منطقه [[مردم آذریتالش|آذربایجانی‌هاتالش‌ها]] را شامل می‌شوند.
 
== پیشینه ==
لنکران از قدیم‌ترین زمان تا به حال مرکز سکونت «ترک»ها یعنی آذری‌ها به شمار می‌رود.<ref>گریگوریان، وارطان: سرنوشت تلخ تالشی‌ها در آذربایجان شوروی (ادغام داوطلبانه یا تقلب و تزویر). در: مجله «ایران‌شناسی». پاییز ۱۳۷۱ - شماره ۱۵. (از صفحه ۶۰۲ تا ۶۱۱).</ref>
تالشی‌ها در نیمهٔ دوم [[قرن هجدهم]] بعد از کشته شدن [[نادرشاه]] و آغاز هرج و مرج در ایران حکومت خان های تالشی را تأسیس کردند و شهر لنکران را به‌عنوان پایتخت خود برگزیدند. [[میر مصطفی خان]] تالشی در سال ۱۷۹۵ در نتیجهٔ حملهٔ ایران، از دولت روسیه تقاضای حمایت کرد. در سال ۱۸۱۳ بعد از صلح گلستان، بخشی از تالش به روسیه پیوست و در سال ۱۸۲۸ با امضای [[عهدنامه ترکمانچای|پیمان‌نامه ترکمانچای]] این پیوند تصویب گردید و تالشی‌ها به دو قسمت تقسیم شدند. یک قسمت آن ازجمله لنکران تحت سلطهٔ روسیه و بخش دیگر آن همچنان تحت حاکمیت دولت ایران قرار گرفت.<ref>گریگوریان، وارطان: سرنوشت تلخ تالشی‌ها...</ref>
 
ب.و. میلیر دانشمند شوروی در مورد سرشماری سال ۱۹۲۶ نوشته‌است: «ترک»ها یعنی آذری‌ها بیش از 80 درصد جمعیت لنکران و مناطق همجوار که به تالش معروف است را تشکیل می‌دهند.» <ref>گریگوریان، وارطان: سرنوشت تلخ تالشی‌ها...</ref>