حزب بعث سوسیالیست عرب – منطقه سوریه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حزب عربی سوسیالیستی بعث''' {{به عربی|حزب البعث العربی الاشتراکی}} در سال ۱۹۴۷ به رهبری [[میشل عفلق]]، [[صلاح الدین البیطار]] و [[زکی ارسوزی]] در سوریه تاسیس شد. این حزب که خواهان رنسانس و رستاخیز و یکی شدن [[جهان عرب]] به یک کشور بود، شاخه‌هایی را در کشورهای مختلف تاسیس کرد که شاخه عراق و شاخه سوریه به مهمترین و قدرتمندترین آن‌ها بودند.تبدیل شدند.

حزب بعث در سال ۱۹۶۳ در سوریه به قدرت رسید اما اختلافات داخلی بین اعضا باعث شد تا در سال ۱۹۶۶ گروهی از این اعضا که در شاخه منطقه‌ای سوریه متمرکز شده بودند علیه حکومت سوریه و دفتر مرکزیشاخه ملی (فراکشوری) حزب بعث کودتا کرده و حکومت را به دست گیرند. از این زمان اختلاف بین شاخه سوریه و شاخه عراق حزب نیز اوج گرفت و دو سال بعد شاخه عراقی حزب هم به ایجاد سازمان مستقلی با نام حزب بعث اقدام کردهکرد که رقابت و هردشمنی دوسختی همبا بهشاخه قدرتسوریه‌ای رسیدداشت.

حزب اصلی بعث در ۷ آوریل ۱۹۴۷ در نتیجه ادغام جنبش عربی بعث، به رهبری عفلق و البیطار و بعث عربی به رهبری ارسوزی تاسیس شد. این حزب به سرعت در [[کشورهای عربی]] از جمله عراق و سوریه شاخه‌هایی تاسیس کرد. حزب بعث در ۱۹۵۳ با [[حزب سوسیالیست سوریه]] (حزب الاشتراکیه) به رهبری [[اکرم حورانی]] یکی شد و این دو [[حزب سوسیالیست بعث عربی]] را تشکیل دادند. این حزب ابتدا از [[پان عربیسم]] تندرو رهبران [[انقلاب مصر]] (۱۹۵۲) سخت جانبداری می­کرد و یکی از عوامل اتحاد سوریه و مصر به ­صورت [[جمهوری متحّدمتحد عربعربی]] بود و در روزگار حکومت [[عبدالکریم قاسم]] در عراق با او کشمکش‌های سخت و خونین داشت. ولی پس از منحل شدن تمام حزب‌ها در جمهوری متحد عرب، حزب بعث، بخصوص جناح اکرم حورانی، به مخالفت با [[جمال عبدالناصر]] پرداخت و پس از منحل شدن [[جمهوری متحد عربی ]] در ۱۹۶۱، اندک اندک قدرت را در سوریه بدست گرفت و از ۱۹۶۳ حزب حاکم بر سوریه شد.