باب (عنوان): تفاوت میان نسخه‌ها

 

علاوه بر اینها، در همان زمان امامان، کسانی خود را بدروغ باب امامان معرفی نموده‌اند و بدین سبب به تکذیب و نفرین ایشان گرفتار شده‌اند. مثلاً کشی <ref>(رجال کشی؛ ص ۱۰۴۸-۹۹۹،۹۹۷)</ref>، از علی بن حسکه و قاسم یقطینی و محمّد بن فرات و ابن بابا نام برده که ضمن نشر افکار انحرافی ، مدعی بابیت [[امام عسکری]] و [[امام رضا]] بوده‌اند ولی امامان، آنان را بشدت انتقاد کرده‌اند و شیعیان را از تماس با ایشان بر حذر داشته‌اند.<ref>علی‌اصغر رضوانی، ''غیبت صغری''</ref></br>

اگرچه اینها قرینه‌هایی برای رواج تعبیر «باب » در زمان امامان شیعیان است، اما از مجموع بنظر می‌رسد که اگر چه تعبیر «باب » در برخی از کتب تراجم و مناقب و سِیَر امامان شیعه برای یاران نزدیک و خاص ایشان به کار رفته ، ولی در کلمات خود آنها ، و بعداً در عبارات محدّثان و رجالیان ، از استعمال آن در جهت مثبت پرهیز می شده است ؛ همچنانکه نواب اربعه را نیز عموماً «سفرا» و «وکلاء» می خوانده‌اند و یا نمایندگان [[امام کاظم]] به «[[قُوّام]] » یاد کرده‌اند.</br>

در مقابل از کسانی چون [[نمیری]] و [[شلمغانی]] ، به عنوان مدعیان «[[بابیت]] » نام برده‌اند. البته اصل وجود واسطه میان امام و شیعیان ، چه در زمینة بیان احکام و معارف دینی و چه در امور مالی ، از نظر علمای شیعه انکار نشده است.<ref>[http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=3 دانشنامه جهان اسلام؛مدخل باب/باب الله(۱)]